ترمیم مستمری بازنشستگان، بسته به تصمیم‌گیری برای دستمزد کارگران شاغل است و با اظهارات اخیر وزیر کار، به نظر می‌آید، امیدی به ترمیم حقوق‌ها نیست، نه مزد زیاد خواهد شد و نه مستمری

بیست و یکم مرداد، صولت مرتضوی وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی، با بیان اینکه هیچ برنامه‌ای برای ترمیم مزد در دستور کار نیست، برای افزایش حقوق کارگران یک راه حل بدیع ارائه داد و گفت: «عدد و رقم دستمزد برای حداقل‌بگیرها است, کارگران می‌توانند از قدرت چانه‌زنی استفاده کنند و حقوق بیشتری دریافت کنند».

کارگرانی که قدرت چانه‌زنی و تشکل مستقل و البته قرارداد دائم کار ندارند، چطور قرار است برای افزایش حقوق خود چانه‌زنی کنند؟ اما گذشته از این، تکلیف بازنشستگان کارگری که درست یا نادرست افزایش حقوق‌شان به افزایش مزد کارگران گره خورده چه می‌شود؟ آنها با چه کسی چانه‌زنی کنند، با سازمان عریض و طویل تامین اجتماعی! 

سبد خرید بازنشستگان خالی‌ست و با مستمری ماهانه فقط یک هفته می‌شود زندگی کرد؛ بازنشستگانِ حداقل‌بگیر کارگری بارها این مطلب را تکرار کرده‌اند؛ اما نه تامین اجتماعی و نه وزیر کار، پاسخ روشنی برای این انتقادات ندارند.

علی اکبر عیوضی (دبیر کانون بازنشستگان تامین اجتماعی استان تهران) در این رابطه می‌گوید: امسال وضعیت معیشتی بازنشستگان تامین اجتماعی، آنطور که انتظار داشتیم، بهبود نیافت؛ در شورایعالی کار قول داده بودند تورم را کنترل می‌کنند تا با افزایش ناچیز مزد و مستمری که مصوب شده، بازنشستگان بتوانند امور زندگی را بگذرند اما به این قول پایبند نماندند.

او اضافه کرد: امسال ماده ۴۱ قانون کار اجرا نشد و به تبع آن، مواد ۹۶ و ۱۱۱ قانون تامین اجتماعی نیز به محاق فراموشی افتاد و جامه‌ی عمل نپوشید. متاسفانه «بهبود معیشت» و «کنترل تورم» وعده و وعیدهایی بود که بارها مطرح شد ولی نشانه‌ای از تحقق این وعده‌ها نشد.

«تورم کنترل می‌شود»، وعده‌ای بود که در مذاکرات مزدی ۱۴۰۲ و قبل از آن بارها تکرار شد؛ عیوضی می‌گوید: این وعده نه تنها محقق نشد بلکه تورم همچنان به پیش تاخت؛ هنوز نرخ‌های بالای تورم در اقتصاد ما ادامه دارد؛ هر ماه تورم ماهانه داریم یعنی هر ماه همه چیز به نسبت ماه قبل بازهم گران می‌شود.

این فعال صنفی بازنشستگان با بیان اینکه «امروز بازنشستگان در وضعیت معیشتی خوبی به سر نمی‌برند» می‌گوید: ما انتظاراتی از دولت داشتیم که برآورده نشد؛ متاسفانه اعتماد بازنشستگان به عملکرد دولت و وزیر کار سلب شده است؛ مساله فقط دولت نیست، مجلس هم کاری برای بهبود معیشت بازنشستگان نکرده است.

او می‌افزاید: وقتی می‌گوییم «تورم»، منظورمان اقلام لوکس و تجملی نیست منظور فقط اقلام خوراکی و مایحتاج روزانه‌ی زندگی‌ست؛ بازنشستگان مدتهاست دیگر به دنبال خرید اقلام لوکس نیستند، در تامین همان خوراکی‌های روزانه درمانده‌اند. در یکسال گذشته، کالاهایی داشته‌ایم که بیش از صد درصد گران شده‌اند مثل گوشت و مرغ و لپه و لبنیات و سایر اقلام.

 امیدی به ترمیم مزد و مستمری نیست؛ عیوضی می‌گوید: وزیر کار در صحبت‌های اخیر خود به صراحت گفت که ترمیم مزد در کار نیست و به این ترتیب، امیدی به بهبود معیشت نیست؛ این وضعیت برای بازنشستگان و برای کشور خوب نیست؛ قطعاً همه ضرر می‌کنند.

او اضافه می‌کند: در آستانه‌ی انتخابات مجلس، وقتی بازنشستگان نتوانند سفره‌های خود را با اقلام ساده پر کنند، چطور می‌توانند مشارکت انتخاباتی با خرسندی داشته باشند؛ نمایندگان مجلس با وعده‌ی خدمت به مردم و به فقیرترین‌ها سر کار آمده‌اند؛ امروز می‌پرسیم معنای «خدمت» چه بود؟

این فعال صنفی می‌گوید: نمایندگان مجلس نخواستند و نتوانستند دولت را مجاب به عمل به قانون و اجرای ماده ۴۱ قانون کار کنند؛ وقتی در مذاکرات مزدی، دستمزد نصف تورم افزایش یافت و بزرگ‌ترین بی‌قانونی در حق میلیون‌ها نفر از جمعیت کشور رخ داد، توبیخ و مواخذه‌ای در کار نبود؛ نمایندگان در مورد لندکروزسواری و تفاوت پژو و لندکروز صحبت کردند اما در مورد اینکه چرا به قوانین مزدی عمل نشد، خیر!

او در ادامه می‌گوید: وزیر کار مدعی شده کارگران خودشان با کارفرما چانه‌زنی کنند؛ خب فرض بگیریم کارگران اصلاً توان چانه‌زنی هم دارند (که البته ندارند)، بازنشستگان چه کنند؛ چطور باید مستمری حداقلی خود را افزایش دهند، کجا بروند و با که چانه‌زنی کنند؟ آیا وزیر کار برای این سوال پاسخی دارند؟