اما تغییر نسل و فرهنگ سبک زندگی و گرایش به مدرک گرایی، اهمیت آموزش مهارتی را به حاشیه برد، طوریکه همه پتانسیل و نیروی فرد، خانواده و سیستم آموزشی صرفا به تحصیل در مراکز آموزشی بدون کارایی عملی و حرفه ای خلاصه شده است.
با گسترش مراکز مختلف آموزش عالی و دانشگاهی، سونامی دانش آموختگان بدون مهارت جامعه را در برگرفته و بحران اشتغال به اوج خود رسیده است و این در حالیست که بسیاری از فرصت های شغلی به دلیل نبود نیروی کار ماهر و آموزش دیده با کمبود متقاضی روبرو شده است.
کسب دانشی که توسط نیروی فعال در کشور ایران صورت می گیرد، در کنار مهارت و مهارت آموزی، منجر به بهره وری و تقویت تولید داخلی شده و به دنبال آن رضایتمندی جامعه و اشتغال زایی را در پی خواهد داشت. این عوامل، در کنار یکدیگر روند تحقق اهداف اقتصاد مقاومتی را تسریع می نماید. آموزش مهارت پلی بین دانش و کسب و کار است و نقش مراکز آموزش مهارت در تحقق اقتصاد مقاومتی مهم و دارای اهميت ویژه است.
کسب مهارت و مهارت افزایی به کارجو اعتماد به نفس داده و باعث به وجود آمدن فعالیت بهتر او شده و زمینه خلاقیت و نوآوری را فراهم آورده و گاهی می تواند باعث ارائه ایده و ابتکار جدید در حوزه اقتصاد شود.
نوآوری، کارآفرینی ، خود اشتغالی و تولید ثروت در نهایت زمینه پیشرفت جامعه و کشور را فراهم می سازد که این خود هم در افزایش سطح اشتغال و هم بر بی نیاز بودن از بیگانه تأثیر گذار است. متخصصین هم بایستی نوآوری را به کار گیرند و فرهنگ مهارت گرایی را ترویج دهند تا به موفقیت دست یابند. از سویی دیگر مراکز آموزش فني و حرفه اي علاوه بر ارتقاء سطح آموزشی و به روز کردن اطلاعات براساس نیاز بازار کار و صنعت هر منطقه و نیاز کارجویان با برگزاری کلاسهای آموزشی مسیر پیشرفت کشور را هموار خواهند ساخت. دانشگاهها هم می بایست در زمینه صنعت و تجاری سازی فعال شوند تا فارغ التحصیلان در جامعه بهتر فعالیت کنند.
تقویت مهارت در محیط کار موجب رونق تولید ملی می شود، بنابراین با مطالعه و پژوهش در فرایند مهارت آموزی، کشور سریعتر به هدف ” اقتصاد مقاومتی و رونق توليد” که توسعه در زمینه اقتصاد و خود کفایی است، می رسد. اگر افراد در سنین جوانی و نوجوانی در کسب مهارت تلاش کنند، این موضوع  سریع تحقق پیدا می کند و جامعه با مهارت افزایی و کارآفرینی از آسیب های جنگ نرم در امان می ماند،
آموزش نوعی سرمایه گذاری است و مهارت که در واقع توانایی به کارگیری دانسته هاست، کلید موفقیت هر بنگاه اقتصادی است. امروزه با تکیه بر اقتصاد مقاومتی می توان بر بیکاری و رکود اقتصادی غلبه کرد. خوشبختانه در دو دهه گذشته ارتباط بین تجربه و آموزش با کار و ارتباط بین مهارت و کسب وکار در جامعه بهتر بوده و تولید در کشوری که متکی به دانش و مهارت های علمی و تجربی باشد، با دید آینده نگری به موفقیت و نتیجه خواهد رسید. در کشور ایران آموزش مهارت و تخصص علاوه بر آموزشگاهها در بخش های مختلف جامعه گسترش پیدا کرده که می تواند در رشد اقتصاد موثر باشد.
در کنار آموزش مهارت، با آزمون مهارت نیز می توان نقاط قوت و ضعف مهارت را شناسایی کرد و یک رقابت سالم میان جوانان ایجاد کرد. اگر کشور کارجویانی با مهارت های مختلف تربیت کرده باشد فرصتهای شغلی بنگاهها سریعتر تکمیل شده و همچنین ارتقاء سطح استانداردهای آموزش مهارت باعث رونق تولید در کشور خواهد شد و آموزش مهارتی که براساس تکنولوژی روز در حال تغییر و تبدیل باشد مسلماً پایداری شغل را به همراه خواهد داشت و باعث رشد و توسعه خواهد شد.  کارجویان متخصص و با مهارت مهمترین منابع اقتصادی برای رسیدن به توسعه و در نهایت رسیدن به اقتصاد مقاومتی محسوب می شوند. نبود مهارت به چرخه تولید آسیب وارد کرده و ممکن است باعث زیان و ضرر شود. بنابراین کشوری که نیروی فعال آن فاقد مهارت و تخصص باشد، تولید ندارد و در هر صورت وابسته خواهد شد.

ابراهيم حسيني 
مسئول روابط عمومي اداره کل آموزش فني و حرفه اي استان بوشهر