جمله‌ای وجود دارد منتسب به ادوین فان‌درسار، دروازه‌بان اسبق تیم ملی هلند که می‌گوید: «ما اینجا افسانه نداریم، ما افسانه‌ها را خلق می‌کنیم.» او این جمله را درباره شرایط باشگاه آژاکس آمستردام گفنه، باشگاهی که او فوتبالش را از آنجا آغاز کرد و مدتی نیز سمتی مدیریتی در آنجا در اختیار داشت. او این جمله را در اشاره به بازیکن‌ساز بودن آن گفته است. باشگاهی که در طول تاریخ خودش، ستاره‌های درخشان بسیاری را به جهان فوتبال عرضه کرده است. از آری هان، فرانک رایکارد و مارکو فان‌باستن بگیرید تا پاتریک کلایورت، ادگار داویدز و کلارنس سیدورف همگی محصول آکادمی فوتبال آژاکس هستند. درخشان‌ترین چهره ساخته شده در این باشگاه اما بی‌تردید یوهان کرایف فقید است. مردی که هم در زمان بازی و هم در دوران مربیگری افسانه بود. افسانه ای که فوتبال بازی کردنش چشم نواز بود و مربیگری اش، سبکی نوین را به فوتبال جهان عرضه کرد که آن را با نام «توتال فوتبال» می شناسیم و پر بیراه نیست اگر بگوییم بارسلونا در سال‌های مربیگری او در این تیم و حتی تا به امروز، بهترین نسخه این سبک مربی افسانه‌ای است.

این ها را گفتم تا به این نکته اشاره کنم که بازیکن سازی در فوتبال در چه درجه‌ای از اهمیت قرار دارد و چقدر می‌تواند تاثیرگذارتر باشد وقتی بازیکنان بزرگ فوتبال، قدم در این راه می گذارند. بهانه پرداختن به این مساله اما دو خبری بود که درباره شروع تیم‌داری دو ملی پوش فوتبال ایران منتشر شد. اولی درباره مهدی طارمی است که طبق شنیده ها در شهر زادگاهش، بوشهر، یک باشگاه فوتبال تاسیس کرده است. باشگاهی که ظاهرا در آغاز، کار را در دو رده جوانان و امیدها شروع کرده است و بنا دارد در ادامه، کار را در سطوح دیگر نیز ادامه دهد.  علیرضا جهانبخش، کاپیتان دوم تیم ملی، نیز قصد تیم‌داری در زادگاه خود را دارد و برای این منظور به سراغ خرید باشگاهی رفته که از آن جا به فوتبال ایران معرفی شد: باشگاه داماش.

حضور ملی پوشان فوتبال ایران در این عرصه البته اتفاق جدیدی نیست و پیش از این نیز مسبوق به سابقه است. سال ها پیش مهدی مهدوی کیا، آکادمی فوتبال کیا را در سطوح پایه تاسیس کرد و حالا علاوه بر تیم‌های پایه نماینده‌ای هم در لیگ 3 کشور دارد. خداداد عزیزی نیز دو سال پیش در مشهد آکادمی فوتبال یاران خداداد را در سطوح پایه راه‌اندازی کرد تا برای همشهریانش فرصت رشد در فوتبال را فراهم کند.

البته که نفس حضور ملی پوشان در عرصه بازیکن‌سازی و کشف و پرورش استعدادهای فوتبالی، همان طور که درباره باشگاه آژاکس به آن اشاره شد، دارای اهمیت است اما این اتفاق، زمانی به معنای واقعی کلمه اثرگذار است که نتایج آن قابل رویت و سنجش باشد. به زبان ساده‌تر باید چند سالی منتظر ماند و دید آیا این حضور، به کشف و معرفی استعدادهای ناب به فوتبال ایران منجر خواهد شد یا باز هم برای ظهور ستاره‌ها باید چشم به زمین‌های خاکی و کوچه پس کوچه‌ها داشته باشیم.