در ادامه با وجود ضرورت توضیح در خصوص روشن شدن ابعاد ماجرا جهت تنویر افکار عمومی و برخورد با متخلفان احتمالی، مسئولان بیمارستان سکوت اختیار کردند. اما بعد از تقریباً یک هفته بدون اینکه به اصل ماجرا، میزان قصور پزشکی، شرح اقدامات درمانی صورت گرفته و ... اشاره شود، روابط عمومي بيمارستان بقيه الله الاعظم(عج)شهرستان علي آبادكتول، تنها به صدور اطلاعیه ای چند خطی بسنده نمود! در متن اعلامیه چنین آمده است:
اطلاعیه بيمارستان بقيه الله الاعظم (عج) درخصوص انتشار خبر "قصور پزشکی در درمان بیماری مادر باردار در علی آبادکتول"
بيمار با رضایت شخصی بيمارستان را ترک و هرگز در طول درمان به كما نرفته است.
به اطلاع شهروندان گرامی می رساند در تاریخ ۱۴۰۱/۴/۲۴ بیمار خانم ۳۸ساله با اظهاردل درد و مسموميت غذايي به واحد اورژانس مراجعه و توسط پزشک ویزیت و اقدامات درمانی وی آغاز می شود.
در ادامه بیمار با رضایت شخصی ترخیص و با همکاری در اعزام با آمبولانس خصوصی به بیمارستان شهید صیاد شیرازی در شهرستان گرگان مراجعه و در آنجا با تشخیص حاملگی خارج رحمی تحت عمل جراحی قرار گرفته و بعد از چند روز ترخیص می شود.
لازم به ذکر است بیمار و همراهان وی در هنگام مراجعه به بیمارستان اطلاعی از بارداری ایشان نداشته اند.
به منظور روشن شدن ابعاد و جزئیات ماجرا به سراغ بیمار و خانواده ایشان رفتیم و همزمان با چند پزشک متخصص زنان نیز در خصوص خطرات حاملگی خارج رحم و میزان اورژانسی بودن این پدیده گفتگو کردیم که مشروح آن را بر اساس اظهارات بیمار، مشاهدات همراهان، نظرات پزشکان متخصص و مندرجات پرونده بیمار، اینجا می خوانید.
ساعت ۱۱ و پنجاه دقیقه روز جمعه 24 تیر ماه خانمی 38 ساله با درد شدید در ناحیه شکم و ضعف و بی حالی مفرط به بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) علی آباد کتول مراجعه نمود که بعد از انجام تریاژ ( تشخیص میزان اورژانسی بودن شرایط بیمار) با فشار خون پایین به عنوان بیمار سطح 2 و نیازمند بستری در سامانه بیمارستان این شهر، پذیرش شد.
پزشک اورژانس بدون معاینه بالینی و حتی دست کشیدن به شکم بیمار، تنها با پرسیدن چند سوال، اقدام به نوشتن آزمایش و تجویز سرم و آمپول نمود. با مشخص شدن جواب آزمایش و عفونت خون ۲۳ هزار، پزشک به خانواده بیمار اعلام نمود که عفونت شدید سراسر بدن را فرا گرفته است. با این حال دستور بستری، سونوگرافی و حتی عکسبردای ساده صادر نکرده و بدون تشخیص علت عارضه با تجویز مسکن قوی تنها سعی در کنترل درد نمودند. در طول این مدت بیمار کماکان اورژانسی محسوب نشد ولی به منظور دریافت مسکن قوی برای ایشان تشکیل پرونده صورت گرفت. درد و بی حالی بیمار همچنان ادامه داشت و سه بار دچار ضعف و بیهوشی شد و آخرین بار مقابل سرویس بهداشتی بیهوش و به زمین افتاد.
با دیدن حال وخیم بیمار، پزشک دوباره اقدام به تجویز سرم و مسکن نمود. در نهایت حوالی ساعت 5 پزشک اورژانس با اعلام این مطلب که «این آخرین آمپول است و شما می توانید به خانه بروید و فردا صبح دوباره مراجعه کنید،» علی رغم اصرار خانواده به بستری ، به روند درمانی بیمار خاتمه داد.
خانواده بیمار با دیدن حال وخیم وی که به شدت درد می کشید و به توصیه یکی از پرستاران، با پر کردن برگه رضایت شخصی، درخواست آمبولانس جهت اعزام بیمارشان به مرکز درمانی صیاد شیرازی در مرکز استان نمودند. اما با وجود استقرار آمبولانس در بیمارستان، عنوان شد آمبولانس مربوط به بیماران اورژانسی و بدحال است و از اختصاص آمبولانس به بیمار جهت اعزام به گرگان خودداری نمودند! خانواده مجبور شدند با یک مرکز خصوصی آمبولانس در گرگان هماهنگ کرده و با پرداخت 800 هزار تومان بیمارشان را به بیمارستان صیاد شیرازی در شهرستان گرگان منتقل کنند.
ساعت هشت و بیست دقیقه بیمار با درد شکم، سرگیجه و ضعف و بی حالی شدید و وضعیتی بسیار خطرناک همراه با سرد شدن پاها، در بیمارستان صیاد شیرازی گرگان پذیرش شد. کادر درمان بیمارستان صیاد شیرازی با مشاهده وضعیت اورژانسی بیمار که هموگلوبین خونش به دلیل خونریزی فعال داخلی به 5 رسیده بود، بلافاصله اقدامات درمانی را آغاز کردند و بعد از معاینه دقیق و سونوگرافی مشخص شد که ایشان حاملگی خارج رحم و خونریزی داخلی فعال دارد.
پزشک معالج با بیان این مطلب که اگر نیم ساعت دیر تر به بیمارستان می رسیدید بیمارتان فوت می کرد از همسر بیمار رضایت عمل پر خطر گرفت و با احتمال زنده ماندن 50 درصدی، اقدام به عمل جراحی بیمار نمود. شرایط بیمار به حدی وخیم بود که پزشک حتی اجازه رگ گیری نداد و یکی از پرستاران در حین حرکت برانکارد به سمت اتاق عمل، نسبت به رگ گیری از بیمار اقدام کرد تا فرصت از دست نرود. خوشبختانه عمل جراحی تقریباً دو ساعته موفقیت آمیز بود و با خارج کردن 1000 سی سی خون لخته و 1300 خون از بدن بیمار و سایر اقدامات پزشکی و فنی که شرح کامل آن در پرونده قید شده است، وی از مرگ حتمی نجات یافت. بیمار دو روز در بخش مراقبت های ويژه بستری بود و پس از بهبودی نسبی از بیمارستان ترخیص گردید و در حال حاضر در منزل دوران نقاهت را می گذراند. بعد از ماجرا خانواده بیمار نیز شکایتی تنظیم نموده و پیگیر ماجرا از طریق مراجع ذیصلاح قانونی در وزرات بهداشت، درمان و پزشکی شدند.
اما ابهاماتی در خصوص این پرونده به چشم می خورد که مسئولان دانشگاه علوم پزشکی گلستان و بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) علی آباد کتول باید پاسخگوی آنها باشند.
1) در هیچ کدام از پرونده های بیمار در بیمارستان های بقیه الله الااعظم(عج) و صیاد شیرازی اشاره ای به مسمومیت غذایی نشده است. چرا در بیانیه صادر شده از سوی بیمارستان، کلمه دل درد و مسمویت غذایی عنوان شده است؟
2) در اطلاعیه بیمارستان آمده است برای تهیه آمبولانس خصوصی با ایشان همکاری شده است. اگر بیمار شرایط اورژانسی داشت چرا با آمبولانس بیمارستان به گرگان اعزام نشد و به خانواده هزینه 800 هزار تومانی تحمیل شد؟ در حالی که آمبولانس در بیمارستان استقرار داشت.
3) چرا در اطلاعیه بیمارستان شرحی از اقدامات درمانی و نتایج آن عنوان نشده و تنها به عبارت «اقدامات درمانی آغاز می شود» بسنده شده است؟
4) چرا پزشک با مشاهده عفونت شدید خون در حدود 23 هزار و درد شکم و هموگلوبین 9/8 ( که بر اساس نظر پزشکان متخصص شرایط حاد محسوب می شود)، پیشنهاد رفتن این بیمار به خانه و مراجعت در روز بعد را داده است؟ آیا چنین بیماری با این شرایط وخیم باید بستری و درمان شود یا به خانه هدایت شود؟
5) علت تجویز مسکن مخدر آن هم در شرایطی که علت درد مشخص نیست چه معنایی دارد؟ (بر اساس نظرات پزشکان تا زمانی که علت اصلی تشخیص داده نشده، نباید از مسکن قوی استفاده کرد چرا که باعث مخفی شدن علائم اصلی بیماری می شود.)
6) چرا بیماری که نیاز به عمل جراحی فوری داشت در بیمارستان علی آباد بستری و مورد مداوا نگرفت ؟
بدون تردید قصور پزشکی و کوتاهی بیمارستان در روند درمان و اعزام بیمار کاملاً آشکار است و اینکه چرا در اطلاعیه بیمارستان اشاره ای به این موضوع نشده، بر ما پوشیده است. جالب اینکه با وجود استقرار آمبولانس در بیمارستان، از اعزام بیمار بد حال سطح دو و دارای خونریزی داخلی به مرکز درمانی مجهز تر با آمبولانس خصوصی و تحمیل هزینه 800 هزار تومانی، به عنوان همکاری یاد می شود!
جا دارد مسئولان دانشگاه علوم پزشکی گلستان و بیمارستان شهرستان علی آباد کتول، با بررسی میدانی موضوع و مشاهده دقیق پرونده های پزشکی و استماع سخنان بیمار و همراهان، ضمن پذیرش قصور و کوتاهی صورت گرفته در این خصوص و دلجویی و عذرخواهی از خانواده، قواعد بازی را بر هم نزنند.
در ضمن پیشنهاد می شود مسئولان بیمارستان در عوض خواندن چند باره این گزارش به منظور یافتن عباراتی که مصداق «نشر اکاذیب» هستند، به وظیفه قانونی و اخلاقی خود عمل کنند تا دیگر شاهد چنین قصورات و سهل انگاری هایی در این مرکز درمانی نباشیم!
نظرات
0