غزل محلی
**
قالم رچنتی
**
به صد دوز و کلک قلبم زپنتی
میون روغن قرمز قلنتی
لشم بردی سر شاخ یغوزی
به سمت لنگه و بندر پرنتی
به ضرب فن و فوت و فال و فیتال
من بیچاره ی بدبخ لگنتی
هنی تو فکر صتا وایه بیدم
که عین باشه ای قالم رچنتی
بلنگو بستی و محفل گرفتی
همش مث حیدرک ما را چمنتی
زدی سنگ و چغل وربشن و بالم
به مث گردو رجو یگبن تکنتی
به غیر ای بلغ و باش و دنه منم
تنم خی دمتور ای پا دلنتی
دم آخر سر لول تفنگت
چپنتی تو کپم ضامن چکنتی
بدون غاک و پیک و قاس و پیسی
یه هو گلگنجک مغزم پکنتی
خنی بی رحم انصافت بخیسه
که ور قبرستنی مشتی دونتی
مثنوی محلی
بز کفتر
یه شو باوا فرستیدم به شمدار
بیم رختم گله ور باغ مهیار
زدم ور خو من ای ری بی خیالی
که بعد پیدا کنم قال گنالی
زپنشتی شنفتم ور پریدم
هماری تو بشای کهکم خزیدم
شدم زیقش ببینم ای کجایه
که دیدم داغ دوای باوا میایه
شوازم میره داره می زنه رد
شدم زهره ترق مث بوغ دارزرد
قیه می زد نهال ور خاک کجایی؟
بتمه ری سرت آسپن الایی
الکایی زدم ور دوره ور رو
شوی کوغل شدم ای چاله بابو
یه هو پاییدم ای دومن میایه
امیدوارم چرزمونت بیایه
میه نمگم من ای صحبی کجایی؟
بری مثل فتو ری رو الایی
بیا وا گو عجل ورگشته ور رو
نفسم تو دلم اشکس شدم هو
سر لنگم کشی ور برغلاکی
زپنت لامصب ای بادم ترافکی
به مثل کوره بادی ور خمم رخت
پت و بالم رکنت و ور همم رخت
کتیدم بی هل و هوشم که خی لت
هچی واسرنمیگی می خزی کت؟
ابلفض ای قدا ا گودت بیاره
الیهن بیچه می گیری ته باره؟
زپنتم زی بریم ناله کشیده !
هنی نشتی بز کفتر مچیده؟!
طنز محلی
دگه بیشم گلو مالی نمنته
به جز استنگ خر شالی نمنته
زبس ور تو کپم شاپیده بازن
نگو دنن که مثقالی نمنته
دوبیتی محلی
**
ازون روزی رمیدی ای کل من
زده کورو دل ناتاهل من
بیا ورگرد و روشن کن اوجاغم
که دیتاره گرفته منزل من
*****
دلنگا را همه یادم تو دادی
شراب و شیره ور نادم تو دادی
دم آخر میون ایل و فامیل
به مثل خاک ور بادم تو دادی
*******
سول کریس
نسرم سرگدار شاخ و بالم
به اوروک غمت کردی پلالم
محاله لحظه ای یادت نباشم
تو چون سول کریسی درخیالم
*****
ازون روزی که بی ترمز جکیدی
میون چیل و چال غم تپیدی
میه واشت نگفتم گاز کم کن !؟
سر حرف (فتو) حالا رسیدی!؟
*******
ازون روزی که فر کردی رچیدم
به مثل خار مایی واچکیدم
دمی دیدم که ایشت وا شدم من
اول سختم ، دیم ای هم پهیدم
******
بجت ور کنگر پر خار دادی
بچی بیچاره ور لاتار دادی
سر ناواردی اشکال بختت
به خورد اشکم کفتار دادی
*********
دماغ سازو لطف باطنی نی
به چشمت اعتماد ایمنی نی
ورم رخته حسابی کار دنیا
به دنیا اعتبار ارزنی نی
******
قدیما حرمت نون و نمک بید
کجا ور تنگ نیفت صد کلک بید
نه قلفی ور پلاسی بی نه رمزی
کدوم کهره چپش جایی لمک بید؟!
******
رمه بالا رم و شورش تمم شد
صفا و ذوق و شوق ای ریشه گم شد
ازون سالی هلیل ای ناله افتی
حلاوت ور دل مردم حرم شد
******
رخت ای پیش چشمم گم نمیشه
کسی مثل خودت بیشم نمیشه
هزارون ساله مثل کوگ زخمی
دلم می لرزه و آرم نمیشه
******
سروده : عبدالرضا سلطانی نژاد
نظرات
3درود خدا بر شاعر منطقه رمون جناب سلطانی با اشعار زیبای محلی اش....
احسنت
خبر کاملا کذب و فاقد ادله اثباتی میباشد