
شعر هفتگی نشریه دریاکنار
شعر آزاد که در دهههای اخیر تحت تاثیر شعر معاصر اروپا به ویژه فرانسه در زبان فارسی راه یافته است، یکی از اقسام شعر فارسی محسوب میشود.
این قسم از شعر، شعری است که منطبق با یکی از وزنهای عروضی قدیم سروده میشود اما به جهت نیازهای معنایی، مصرعها (پارهها) در آن کوتاه یا بلند میشود.
حال می خواهیم شعری از مرضیه صیدی در این قالب بخوانیم
تبلور، زدم ساز را
برای خواندن، در شب
برای شوق زیستن بود
کمی خواندن، کمی سر مست
ندیدن، قلب من زخمیس
در این باور به سر بردم
خراش قلب و روحم را
نوازش میکند آدم
چشمانم، بی بصیرت بود
که دست آدمی تیغ بود
چه بی رحمانه ،جان دادیم
برای خنده ای بر لب
در این دنیا که آدمهاش
برای هم تبر بستن
به بهتِ جنگل، هم باشی
حراس چیدن داری....
مرضیه صیدی
نظرات
1بسیار زیبا و دلنشین 🙏😊