مشقِ حوادث(مجموعه‌ی شعری بسم‌الله شریفی) حله‌ی مبارک چاپ به‌تن کرد

مجموعه‌ی شعری جدید دکتر بسم‌الله شریفی زیرعنوان(مشقِ حوادث)راهی بازار کتاب شد.

به گزارش سرویس فرهنگی دریاکنار: مجموعه‌ی شعری(مشق حوادث)، در 168 صفحه با قطع رقعی، که شامل 80 قطعه شعر در قالب‌های غزل، غزل‌مثنوی، مثنوی و شعرنو(نیمایی، سپید و کوتاه) می‌باشد بعد از طی مراحل قانونی و گرفتن شابک بین‌المللی، رده بندی کنگره، رده بندی دیویی و شماره کتابشناسی ملی، از سوی واحد انتشاراتی سبزمنش و نشر پِژوهشی نوآوران شریف در تهران چاپ و منتشر شده است.

مسوولیت ویراستاری(مشق حوادث) را استاد ابراهیم حاج محمدی(قمر) و طرحِ جلد آن را آقای عبدالله نیازی به عهده داشته و این مجموعه، با تقریظ‌های شعری و شاعرانه‌ی استاد ابراهیم حاج محمدی(قمر)، استاد عباس خوش‌عمل کاشانی و استاد علی اکبر مقدم مزین است.

دکتر بسم‌الله شریفی، تازه‌ترین مجموعه‌ی شعری‌اش را به: ("خانواده‌ی بزرگ بنیاد جهانی سخن‌گستران سبزمنش"، "شکننده‌های طلسمِ جهالت، بی‌عدالتی، تعصب و محرومیت" و "تمام گویشوران زبان پارسی که هدف‌شان برجسته ساختن ارزش‌های هویتی، فرهنگی، همگرایی و تمدنی است و بدون تعصب پروانه‌وار می‌سوزند و می‌سازند") تقدیم نموده است.

گفتنی‌است، از آقای دکتر بسم‌الله شریفی به عنوان(شاعر، نویسنده، روزنامه‌نگار، سفیر همدلی و همگرایی فارسی زبانان جهان) تا اکنون 27 عنوان کتاب تالیف و منتشر شده و آقای شریفی با دریافت سه مدرک دکتری افتخاری، موفق به کسب ده‌ها جوایز، لوح سپاس و عنوان‌های کشوری و بین المللی شده است.

نمونه‌های شعری از این مجموعه:

۱- ساز بیداری

ساز بیداری نواز و ساز زن شو همنفس

صف ببند و صف بساز و صف شکن شو همنفس

از بساط و چند و چونِ دشمنان‌ آگاه باش

بسترت را بال و پر زن، تهمتن شو همنفس

بی‌کدورت خانه ساز و با مروّت آشیان 

با قناعت سفره ساز و انجمن شو همنفس

بذر الفت گر بکاری، می‌شوی آرامِ دل

از محبت لانه ساز و جان و تن شو همنفس

زخمِ نامردی همیشه سرزده در جان ما

التیامِ دردِ کورِ این وطن شو همنفس

رسمِ جهل و نابکاری، قد کشیده گِرد ما

بانیِ یک روشنی و علم و فن شو همنفس 

آتش کین و شرارت، کرده ما را دربدر 

ساز بیداری نواز و کین‌شکن شو همنفس

۲- تخته‌ای مشقِ حوادث

جام ما بی‌سوز و ساز است، اشک شادی کن روان

چشمه، چشمه خسته‌ایم و نیست ما را یک نشان 

بی‌بضاعت مانده‌ایم و سرنخِ تدبیر نیست

سیلِ غم‌ها خورده‌ایم و زخم غفلت هم زمان

زیرِ سنگ نامرادی، دست و پا گم کرده‌ایم

طعمه‌یِ فرمان نفسیم این همه پیر و جوان

رنگِ صبح ما ندارد یک نشانِ روشنی 

بسته شد جان در طلسمِ شب‌پرستی ناگهان 

از دماغِ آرزومان خارِ حیرت سَر زده‌ست 

صد قیامت دیده‌ایم و خورده مشتی بر دهان

تخته‌یِ مشقِ حوادث، کرده ما را دربدر

از تمام شرق و غربش، قسمت ما شد زیان 

ما گنهکاریم الها! از گناه ما گُذَر

جز امیدت نیست ما را در زمین و آسمان

۳- مرگِ شعر

مرگِ شعر

              جنازه‌ی داستان 

                                سکوت واژه‌ها

                                                 و 

                                                    اعدامِ خاطرات    

کشف تازه‌ای‌ست

که زنده به گوری‌ام را

جشن می‌گیرند.

۴- حلقه‌ی ماه

شهرِ عشق

روستای مهر

کوچه‌ی عاطفه

و 

حلقه‌ی ماه را

به رقص می‌آورم

اگر

نسیم

بوی لحظه‌های بودنت را

بار دیگر

به مشامم برساند.