آه وطنم
ای سرزمین مادری،
ای سزرمین دردهای پی در پی
برایت از چه بنویسم
از کدامین زخم از کدامین درد بنویسم
چشمه اشک هایم خشکیده است
خونابه میچکد از تمام وجودم
جسم که هیچ
روحم فدای وجب به وجب خاکت ای وطن
ای گرانبار درد کشیده
ای زخم خورده ای دوران
ای وطن ای تمامِ من
ای ایران.........
زهرا اسماعیلی
********************
پایان جنگ (دلنوشته)
این جنگ تمام می شود و تو ای قهرمان امروز و توی ای فرزند ایران، روزی نه چندان دور، راوی این‌روزهای وطن می شوی این‌جنگ تمام می شود و باز آوای رشادت ایرانیان بر بلندای بام گیتی شنیده می شود سینه به سینه نقل خواهند کرد که ایران برای فرزندانش فقط وطن نبود، ایران جان بود، ایران نفس بود، ایران سرزمین مردمانی بود که بر خاکش بوسه می زدند. این‌جنگ تمام می شود این اضطراب این درد این صدای مهیب بمب و موشک تمام می شود و جهان روایت می کند رشادت های فرزندان ایران را.
نظرات
0