کانال دسترسی بیرونی بندر بوشهر با 9300 متر طول، امکان عبورکشتی ها از لنگر گاه بیرونی به لنگر گاه درونی و سپس از طریق3200 متر کانال درونی به خور سلطانی و خور های فرعی لشکری و پودر رافراهم می کند.

کانال خارجی:

عمق طبیعی این بخش از کانال قبل از هر گونه لایروبی از 5/4 الی 6 در بیشتر نواحی و10 متر در محدوده فعلی ورودی کانال متغیر بوده است.به منظور تعمیق کانال خارجی تا عمق 10 متر و تعریض آن تا عرض 150 متر، ابتدا در سال 1347 توسط سازمان بنادر و کشتیرانی به وسیله لایروب کیوان(پودر) تا عمق9/4 متر و عرض 130 متر و سپس در سال 1353 توسط شرکت ژاپنی پنتا اوشن به وسیله لایروب تیغه دار تا عمق 10متر و عرض 150 متر لایروبی گردید.

کانال داخلی:

  کانال داخلی بندرقبل از هرگونه لایروبی از عمق طبیعی 1 تا 5/6 متر برخوردار بوده و برای اولین بار در سال 1345 توسط شرکت هلندی "ندکو"  با برداشتن 2میلیون متر مکعب گل و لای به وسیله لایروب زنبه دار تا عمق5/5 متر و عرض 100متر لایروبی گردید.این کانال مجددا در سال 1352 توسط شرکت ژاپنی" پنتا اوشن " با برداشتن 5/9 میلیون متر مکعب گل ولای،  به وسیله لایروب تیغه دار تا عمق5/9 متر و عرض 140متر تعمیق و تعریض گردید.

 خور سلطانی:

این آبراه در اثر فعل و انفعالات جزر ومدی و به صورت طبیعی ایجاد شده که در ابتدا از عمق 5/3 الی 10 متر برخورداربوده است.  بخش شمالی خور سلطانی از سایر قسمت ها عمیقتر بوده و همین عامل سبب شده تا اسکله های قدیمی بازرگانی و سایر اسکله ها در همین محدوده احداث گردد.  طول این خور تا خور پودر( محل اسکله های منطقه دوم دریایی، صدرا، کشتی سازی شهید محلاتی و...) 3500 متر می باشد که تا قبل از سال 1353 در این مسیر هیچگونه لایروبی انجام نشده است.  

این مسیر دسترسی نیز در سال 1353 توسط شرکت ژاپنی "پنتا اوشن" به وسیله لایروب تیغه دار تا عمق5/7 متر و عرض 100 متر لایروبی گردید. جزیره صدف کنونی واقع در حاشیه جنوبی خور لشکری( مقابل محرق/صدرا) و علفدون( نگین) حاصل دپوی مصالح لایروبی در این مکان ها می باشد. وجود طبیعی خور های اشاره شده و تغییرات انجام شده در زمینه تعمیق و تعریض مسیر های دسترسی( کانال خارجی و داخلی) در سال 1353سبب گردیده تا بندر بوشهر از 35 سال پیش تا کنون از نعمت وجود این پدیده طبیعی جهت ورود و پهلوگیری شناور ها ی بزرگ به اسکله های بندر استفاده نماید.

با توجه به عدم تکافوی لایروبی نگهداری به منظور تامین عمق ایجاد شده و از طرف دیگر افزایش تردد های دریایی و ابعاد شناورها، بندر بوشهر با محدودیت عمق کانال دسترسی مواجه شده ولایروبی اساسی مجدد کانال بندر کاملا ضروری  به نظر می رسید.