بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم صلّ علی محمد و آل محمد

امروز در طلیعه سالگرد عروج ملکوتی مردی گرد آمده‌ایم که در مکتب امام خمینی (ره)، در مسیر شهدا و در پرتو ولایت، عمر خویش را وقف صداقت، خدمت و مجاهدت نمود؛ شهید آیت‌الله دکتر سید ابراهیم رئیسی، مردی از جنس مردم و سیاست‌مداری از جنس ایمان.

شهید رئیسی، نه‌تنها رئیس‌جمهور بود، بلکه معلمی در مکتب خدمت، شاگردی راستین در مکتب ولایت، و الگویی کامل از حکمرانی بر پایه اخلاق اسلامی. او به ما آموخت که دیانت، جدای از سیاست نیست؛ بلکه عین سیاست است. سیاستی که از دروغ، ریا و مصلحت‌جویی تهی باشد و بر پایه صداقت، شجاعت و اخلاص بنا شود.

وی سیاست‌ورزی را نه ابزار قدرت، بلکه بستر خدمت می‌دانست. در مقام قضا، در آستان قدس، و نهایتاً در رأس قوه مجریه، روحیه جهادی، ساده‌زیستی، و بی‌اعتنایی به مظاهر دنیایی از شاخصه‌های برجسته او بود.

مکتب رئیسی، برگرفته از مکتب امام و شهداست؛ مکتبی که محور آن «ولایت‌پذیری»، «عدالت‌محوری» و «خدمت بی‌منت به مردم» است. مردی که خود را خدمتگزار ملت می‌دانست، نه حاکم بر مردم. مردی که شب را با درد مردم به صبح می‌رساند، و سفر را نه برای تبلیغ، بلکه برای پیگیری میدانی مشکلات مردم برمی‌گزید.

در عرصه بین‌الملل، رویکرد عزتمندانه و منطقی او به دیپلماسی، بر پایه مقاومت، کرامت و منافع ملی بود. نه سازش‌کار، نه ماجراجو؛ بلکه مقاوم و خردمند. او در برابر استکبار ایستاد، اما باب تعامل عزتمندانه با ملت‌ها را گشود.

اکنون، سالگرد او فرصتی است برای تأمل؛ که ما با چنین معلمی در سیاست و اخلاق چه کرده‌ایم؟ آیا راه او را ادامه داده‌ایم؟ یا تنها در حسرت او مانده‌ایم؟

بخش دوم: انسجام جبهه انقلاب و مسئولیت نمایندگان نسبت به حامیان ولایی و مردم تهران

خواهران و برادران انقلابی!

تهران، قلب تپنده انقلاب، محل تجمیع نیروهای مخلص، و عرصه‌ای برای آزمون اتحاد و بصیرت نیروهای ولایی است. امروز در این میدان، بیش از هر زمان دیگر، نیازمند انسجام، همدلی و حرکت منسجم بر محور ولایت هستیم.

رهبر معظم انقلاب، با نگاهی ژرف و پدرانه، همواره بر «جذب حداکثری و دفع حداقلی» تأکید دارند. این توصیه، فقط شعار وحدت نیست؛ راهبردی بنیادین برای بقای انقلاب است. اگر کسی دل در گرو انقلاب دارد، حتی اگر نقد دارد، باید او را حفظ کنیم. باید شنوا باشیم، نه طردکننده؛ باید با رأفت اسلامی دل‌ها را جذب کنیم، نه با تنگ‌نظری فاصله‌ها را بیشتر سازیم.

نمایندگان محترم تهران!

شما ثمره اعتماد نیروهای انقلابی و مردمی هستید. رأیی که از مساجد، هیئت‌ها، پایگاه‌های جهادی، و دانشگاه‌ها بیرون آمد، مسئولیتی سنگین بر دوش شما نهاده است. امروز، شما نه‌تنها نماینده مردم در مجلس، بلکه نماینده گفتمان انقلاب در نظام حکمرانی هستید.

از شما انتظار می‌رود:

با بدنه انقلابی در تماس دائم باشید؛

حلقه‌های جهادی و ولایی را به اتاق فکرهای کارآمد بدل کنید؛

پاسخ‌گوی مطالبات مردم باشید؛

و در میدان عدالت، جهاد و مبارزه با فساد، پیش‌قراول باشید.

تجربه موفق دولت شهید رئیسی، الگویی است برای عمل؛ نه تنها در سبک زندگی، بلکه در شیوه حکمرانی. او نشان داد که می‌توان با اخلاص، مردمی بود و مقتدرانه اداره کرد. پس نماینده انقلابی باید مانند او «با مردم»، «در کنار مردم» و «برای مردم» باشد.

از دیگر سو، انسجام نیروهای انقلاب در شهر تهران، نیازمند ساختار است؛ نیازمند مرکزیت، تشکیلات و هدفمندی. تشکیل ستادهای وحدت‌آفرین، نشست‌های اندیشه‌ورز، و فعال‌سازی ظرفیت جوانان مؤمن و جهادی، ضرورتی اجتناب‌ناپذیر است.

در این مسیر، قدرشناسی از حامیان ولایی و فعالان میدانی امری واجب است. آن‌هایی که بی‌نام و نشان، صادقانه برای پیروزی گفتمان انقلاب تلاش کردند، باید شنیده و دیده شوند. حضور این افراد سرمایه‌ای است که نباید در سکوت فراموش شود.

سخن پایانی

مکتب امام و شهدا، مکتب توحید، ولایت، و عدالت است. شهید رئیسی نیز فرزند همین مکتب بود. ما اگر می‌خواهیم در مسیر انقلاب بمانیم، باید این مکتب را در عمل زنده نگه داریم.

با توکل بر خدا، با اتکاء به رهنمودهای رهبر حکیم انقلاب اسلامی، و با پیروی از سلوک مردانی چون شهید رئیسی، ان‌شاءالله آینده این ملت و این انقلاب، روشن‌تر از همیشه خواهد بود.