بیا که همدلی را بازخوانیم(گزینه‌ی دوبیتی‌های بسم الله شریفی) چاپ و منتشر شد

به گزارش دریا کنار، بیا که همدلی را بازخوانیم(گزینه دوبیتی‌های دکتر بسم الله شریفی) در شرایطی چاپ و نشر می‌شود که فضای سنگدلی رنج مردم ما را بیش‌تر از پیش ساخته و همه تشنه‌ی(همدلی) اند.

این گزینه‌ی دوبیتی‌ها که سوی انتشارات بنیاد جهانی سبزمنش و نشر زرین مهر در ۱۰۴ برگ بعد از طی مراحل قانونی و گرفتن شابک بین المللی، رده بندی کنگره، رده بندی دیویی و شماره کتابشناسی ملی، تن پوش چاپ به تن کرده و به زیور چاپ آراسته گردیده است؛ مزین به مقدمه پروفسور سید حسن امین( از اعضای مووسسان و دبیرکل علمی- پژوهشی بنیاد جهانی سبزمنش) بوده و در برگیرنده ۱۹۰ قطعه دوبیتی با درون مایه‌ی:(اجتماعی، وطن دوستی، عاشقانه، عارفانه، اعتراض به جنگ، خشونت و تحجر) می‌باشد.

پروفسور سید حسن امین(مؤلف ۸۰ عنوان کتاب) در بخشی از مقدمه نوشته است:

... اکنون در ادامه همان سنت به مجموعه شعری حاضر، مشتمل بر دوبیتی‌های یکی از سخن‌گستران همروزگار خود یعنی محترم الحاج دکتر بسم الله شریفی می‌رسیم.

مجموعه شعری حاضر که منحصراَ شامل بخشی از سروده‌های‌ دوست سخن‌گستر، ادب پرور، حقوقدان و شاعر ما دکتر بسم الله شریفی است، اگر چه از جهت شکلی تداوم دوبیتی‌های سنتی معمول و معهود است، اما از جهت درون‌مایه و محتوی، حاوی بدعت و بداعتی نوین و ابداع و ابتکاری قابل تحسین است و آن بهره گیری از این قالب برای بیان مسایل اجتماعی، میهنی و انتقادی از نوع شعر اعتراض و پایداری است، در حالیکه دوبیتی‌های سنتی که مشهورترین آنها متعلق به بابا طاهر همدانی و فایز دشتستانی است، درون مایه‌ی عاشقانه و عارفانه دارند. برای نمونه بابا طاهر گفته است:

دو زلفــانت بود تار ربابم = چه می‌خواهی ازین حال خرابم

تو که با ما سر یاری نداری= چرا هر نیمه شو آیی به خوابم

این دوبیتی را که خوانندگان نامداری همچون شجریان، ایرج، داریوش، علی زند و کیلی و... خوانده اند و شهرت جهانی یافته است، می‌توان از مشهورترین دوبیتی‌های عاشقانه دانست.

 اکنون، این دوبیتی عاشقانه را مقایسه کنید با این دوبیتی‌های اعتراض آمیز اجتماعی و سیاسی از بسم الله شریفی:

تمام کوچه‌ها خون است و جنگ است

دل شهرم برای صــــلح تنــگ است

نمانده شهر مـــارا شـــــور و مستی 

به هر دستی که می‌بینی تفنگ است

...

بنیاد جهانی سبزمنش که اکنون دامنه فعالیت و عضویت آن به ۲۶ کشور دنیا رسیده است با درک رسالت فرهنگی و ارزشی؛ متعهد به تشویق و رشد شخصیت‌های فرهنگی بوده، می‌کوشد با نشر آثار مفید، مؤثر و مورد نیاز جامعه به ویژه شعر و ادبیات، سهمی هرچند اندک در آگاهی بخشی، توسعه¬ی فکر، معنویت، فرهنگ، ادب و معرفت انسانی ایفا نماید.