1. لطفا خودتون را معرفی بفرمایید؟
ملکه محمد علی پور هستم 
متولد مهر پنجاه و از همان دوران دبیرستان به نوشتن علاقه داشتم ولی نوشتن به صورت جدی را از سال ۹۷ شروع کردم و بیش از آنکه بنویسم می‌خوانم چون میدانم مسیری بس طولانی پیش رو دارم 

2.لطفا آثارتون را بفرمایید؟

دو مجموعه داستان کوتاه به نامهای عطر شال مادر و ویروس که سال ۱۴۰۰ منتشر شد

3.از بین آثاری که منتشر کردید، کدام را بیشتر دوست می دارید؟
انتخاب برای من راحت نیست و این مخاطب است که میخواند و انتخاب میکند. برای من در هر دو کتاب موضاعاتی بوده که دوست داشتم بنویسم هر چند بخاطر بعضی مسائل میدانم حق مطلب ادا نشده.

4.موقع نوشتن چه چیز برای شما چالش برانگیزه؟
مسائل اجتماعی ، سیاسی و درد مردم، از دغدغه های اصلی منه که دوست دارم در موردشون بنویسم پس باید بیشتر بخوانم و بیشتر با مردم در ارتباط باشم.

5.برای نوشتن به شرایط خاصی نیاز دارید؟ مثلا سکوت، اتاق کار؟
مطمنا هر نویسنده‌ای شرایط محیطی استانداردی برای خودش در نظر می‌گیرد که من هم مستثنی نیستم. سکوت مهمه ولی مهمتر از اون شرایط روحی خوبه که باید داشته باشم. هر چند گاهی درد بیشتر وادار به نوشتن میکند.

6.آیا با وجود سرگرمی های الکترونیکی باید قید کتاب وکتاب خوانی در نسل جدید را زد؟
به نظر من سرگرمی های الکترونیکی شاید برای نسل جدید جذاب باشه ولی بالاخره خسته‌اش می‌کنه و اگر ما بچه هامون رو کتابخون بار بیاریم حتما به کتاب اهمیت بیشتری میدن چون به نظرم خیلی باهوش و متفکر هستن. این امر هم محقق نمی‌شود مگر با آموزش خانواده و مدارس که متاسفانه مدارس کمک چندانی به فرزندانمون نمی‌کنند.

7. به نظر شما چه عاملی باعث  قرار نگرفتن کتاب در سبد فرهنگی خانواده ایرانی است؟
سختی معیشت مهمترین عامل این اتفاق ناگواره و بعد از اون عادت ندادن فرزندانمون به مطالعه

8.در میان نویسندگان گذشته و معاصر با کدامشان بیشتر ارتباط برقرار می کنید؟

واقعا زیادند و انتخاب سخت از گذشتگان داستانهای هدایت، گلشیری و چوبک، علوی ووو دوست دارم و معاصر دولت آبادی که البته برای گذشته و حاله و غیر از ایشون فریبا وفی، مریم حسینیان، عباس معروفی و خیلی‌ها که اسمهاشون یادم نیست. ممکنه از یه نویسنده فقط یک اثر برام تاثیر گذار باشه و گاهی همه‌ی آثار نویسنده که مطمنا به سلیقه ی ما در ژانرها و وقایع مربوطه.

9.حرف آخر؟
با دوستان نویسنده‌ی زیادی آشنا هستم و با سلایق متفاوتی روبه رو بودم دوستانی که در سبک پست مدرن قلم میزنند و دوستانی که مدرن مینویسند و می‌خوانند.بسیار شنیده‌ام که دوستی که از پست مدرن مینویسد از کسی که مدرن مینویسد ایراد میگیرد و برعکس...و همه فکر میکنند سبک خودشان بهترین است ولی برای من سلیقه‌ی عام جامعه اهمیت دارد چرا که دوست دارم بخواند و ارتباط برقرار کرده و لذت ببرد و اگر چیزی هم میتواند یاد بگیرد که چه بهتر.
و آخر اینکه امیدوارم بتوانیم در کتابخوانی به لذت و آمار بهتری برسیم.