تاریخچه نامه نگاری در ایران

سابقه نامه نگاری در ایران به دوره ی هخامنشیان بر می گردد، در آن زمان واژه ها را با خط میخی بر روی پوست دباغی شده جانوران می نوشتند. سپس آن پوست را به دست چاپار یا پیک می دادند تا به مقصد برساند. در زمان ساسانیان بین راه های شهر ها در فواصل معین ایستگاه هایی به نام چاپارخانه ساختندکه در هر یک از آنها یک یا چند مرد سوارکار به سر می بردند.

در زمان صدارت امیر کبیر با اقدامات اصلاحی که انجام داد در فکر ایجاد امکاناتی نیز برای انتظام و گسترش امور ارتباطات دولتی بود و شخصی به نام شفیع خان چاپارچی باشی را مجبور کرد تشکیالت چاپار دولتی را منظم کند و در اواخر سال 1266 هجری قمری دستورداد که چاپارخانه های جدید در تمام ایالات ساخته شوند.

در سال 1268 هجری قمری برای ارسال نامه نرخی تعیین گشت که تا بیست سال بعد نیز پابرجا ماند. بعد از مدتی کتابچه ای نیز تهیه و بین ایاالت توزیع شد که در آن صورت چاپارخانه ها و مسافت هر کدام قید شده بود لذا با گرفتن التزام از شفیع خان در اندک زمانی ارسال مراسالت و مکاتبات خصوصی مردم بین مرکز و شهرهای مهم شکل گرفته و مرتب شد و مامورین ملزم به اجرای دقیق و صحیح برنامه شدند که آن را باید از نفوذ عجیب امیرکبیر در مردم و مدیریت صحیح وی دانست.

شناسه خبر : 365

تاریخ : 1399/12/21 14:48:28

لینک خبر : https://daryaaknar.ir/sl/3Iuqtm

نویسنده خبر :

🔶سهیلا سلطانی
🔹 روزنامه نگار | مدرس
🔹 کارشناسی ارشد مدیریت دولتی دانشگاه هرمزگان
🔹 لیسانس اقتصاد دانشگاه خلیج فارس
🔹 سردبیر دریاکنار
🔹 کاندیدای ششمین دوره شورای شهر بوشهر
🔹 عضو صندوق هنر وزارت ارشاد
🔹 عضو هیات موسس انجمن خبرنگاران و روزنامه نگاران استان بوشهر

اخبار مرتبط

نظرات

دیدگاه های ارسال شده توسط شما پس از تایید توسط مدیر سایت منتشر خواهد شد. پیام هایی که حاوی تهمت و افترا باشند منتشر نخواهند شد. پیام هایی که غیر از زبان پارسی یا غیر مرتبط باشند منتشر نخواهد شد.