یکی از مواردی که همواره مبین تناسب در رسیدن به یک مَنصب می باشد، عبارت است از حصول جایگاه به قیمتی که خارج از اعتدال نبوده و نباشد بدین معنا از نظر دانش فنی، نگرش مدیریتی و کلیه پارامترهای تخصصی و سایر شرایط، نسبت به متقاضیان یا عناصر مرتبط با آن رسته یک سر و گردن فراتر باشد و از همه لحاظ مناسب ترین پیشنهاد باشد و در فرآیند انتصاب وی ایجاد رقابت برای احراز موقعیت مناسب و منطبق با شرایط، مد نظر قرار داده شده باشند.
یکی از معضلاتی که امروزه بیش از پیش ذهن همگان را درگیر نموده است، انتصاب افراد نامتناسب با جایگاه و به تبع آن بروز مشکلات و موانع متعدد می باشد، بعنوان مثال فردی که صرفا در عضویت ستاد انتخاباتی یک کاندیدا فعالیت نموده به جایگاه مدیر کلی رسیده یا فرد دیگری صرفا بواسطه تابع اوامر خارج و داخل عُزفی به سِمَت ریاست یک سازمان در می آید، درحالی عناصر و عواملی توانمند تر از ایشان با نگرشی عمیق در دسترس می باشد، این مهم مطمئنا عواقبی زیان بار همره خواهد داشت، یکی از مهم ترین آنها مقابله با هدف ها، سیاستها و خط مشی ها اجرایی و طرح های مشخص انسانهای توانمند، فقط در راستای منافع شخصی یا تامین خواسته های منصوب گران خود می باشد.
امید آن می رود آینده پیش رو تناسب جایگاه در حدی والا گسترش پیدا کرده و به تبع آن پیشرفت و تعالی پدیدار شود.
مهران سلطانی نژاد
مدیر مسئول
نظرات
0