اما اگر منظور انجام پژوهش و انتشار نتایج آن است، پیش از این هم در برنامه های قبلی توسعه انجام پژوهش های مختلف مصوب شده بود، اما انجام نمی‌شد. به این علت که، «جسارتی برای منتشر کردن نتیجه پژوهش های اجتماعی وجود ندارد، مثلا فرض کنید در زمینه پوشش مورد قبول پژوهشی انجام شود، حتی اگر اسم افراد مشخصی هم نیاید، باز هم نمی‌توانند نتیجه آن را منتشر کنند؟ چون از نظر و رای مردم واهمه دارند.
برخی موضوعات از جمله درباره روابط زن و مرد، مصرف مشروبات الکلی و اعتیاد و ... ، حتی درباره زاد و ولد و سن ازدواج آمار خودکشی هم اطلاعات منتشر نمی‌شود چه رسد به موضوعات دیگر. در حال حاضر دسترسی به اطلاعات سازمان ثبت احوال هم برای همه قفل است. آمار ثبتی را هم بر خلاف گذشته در اختیار نمی‌گذارند حال می‌خواهند چه پژوهشی انجام دهند؟
آنها نه قادر به انجام پژوهش معتبر هستند و نه وقتی انجام می‌دهند حاضرند نتایج را منتشر کنند. نتایج را به عناوین نادرست و تحلیل‌های غلط، به خدمت مقامات می‌برند و ذهن آنها را از واقعیت دور می‌کنند.»
به گفته عبدی، اگر قرار باشد سامانه پژوهشی باشد دیگر مهم نیست چه انگیزه‌ای پشت آن وجود دارد، هر چند که این اطمینان وجود دارد که چنین کاری انجام نمی‌شود و اطلاعاتش هم عموما نادرست خواهد بود. اما اگر هدف دیگری مانند رصد زندگی شخصی افراد و گردآوری اطلاعات شخصی باشد، برای کنترل و ایجاد ترس در بین مردم ایجاد شده و هدف دیگری ندارد.
نظرات
0