نشست مجازی بار ناشی از مصدومیت‌های حوادث ترافیکی جاده‌ای در ایران و جهان با حضور رؤسا و کارشناسان دانشگاه‌ها و دانشکده‌های علوم پزشکی سراسر کشور و مسئولین سلامت دبیرخانه‌های سلامت دستگاه‌های اجرایی و سازمان‌ها برگزار شد.

همایون صادقی بازرگانی رئیس کارگروه فنی حوادث ترافیکی دبیرخانه شورای عالی سلامت و امنیت غذایی که عهده دار مسئولیت مرکز تحقیقات مدیریت و پیشگیری از آسیب‌های حوادث ترافیکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز نیز هست، در خصوص بار ناشی از مصدومیت‌های حوادث ترافیکی جاده‌ای در ایران و جهان، اظهار داشت: سوانح ترافیکی هشتمین علت مرگ را در تمامی گروه‌های سنی در جهان تشکیل می‌دهد که بار ناشی از مصدومیت‌های ترافیکی به شکل نامتناسبی بر دوش کاربران آسیب پذیر و عمدتاً بر دوش کشورهای با درآمد کم و متوسط است.

وی گفت: بر اساس آمارهای رسمی در خصوص تلفات حوادث ترافیکی در سال ۱۴۰۱ حدود ۱۹۵۰۰ نفر جان خود را از دست دادند که این میزان نسبت به سال ۱۴۰۰ حدود ۱۶ درصد افزایش داشته است. در حالی که میزان مرگ و میر کلی نسبت به جمعیت جهان در سال‌های اخیر ثابت مانده است.

صادقی افزود: در ایران سالانه قریب به ۸۰۰ هزار نفر به دلیل حوادث ترافیکی مجروح می‌شوند که تقریباً نیمی از این موارد را می‌توان به عنوان مصدومیت‌های شدید تلقی نمود. بر این اساس احتمال می‌رود سالانه قریب به ۲۷ هزار نفر از مصدومین یا سایر افراد درگیر در حوادث ترافیکی، مبتلا به اختلال استرس پس از تروما شوند که یک مشکل روانشناختی جدی است. این اختلال به تنهایی بار بیماری موارد غیر فوتی حوادث ترافیکی را ۵۰ درصد افزایش می‌دهد. همچنین برآورد می‌شود سالانه حداقل ۲۹ هزار نفر دچار ناتوانی شدید پس از حوادث ترافیکی گردند.

وی عنوان کرد: اولین علت مرگ در افراد ۵ تا ۲۹ سال در کل جهان را تلفات جاده‌ای تشکیل می‌دهد. با روند کنونی، اهداف تعیین شده جهانی توسعه پایدار جهت کاهش ۵۰ درصدی مرگ و میر ناشی از تصادفات جاده‌ای تا سال ۲۰۲۰ حاصل نگردیده است.

صادقی گفت: بر اساس مطالعه بار جهانی بیماری‌ها در سال ۲۰۱۶، شاخص بار بیماری (شاخص دالی) برای حوادث ترافیکی در ایران معادل ۱۷۳۸ به ازای هر ۱۰۰ هزار نفر جمعیت است که با تعمیم آن به جمعیت فعلی کشور می‌توان گفت سالانه ۱.۵ میلیون سال زندگی با کیفیت مردم ایران به دلیل حوادث ترافیکی از بین می‌رود.

وی خاطر نشان کرد: در سال ۱۴۰۰ قریب به ۲۶ هزار میلیارد تومان، هزینه برآورد شده ارجاعی حوادث ترافیکی به بیمه‌ها در کشور بوده است. حال اینکه کل هزینه‌های مستقیم و غیر مستقیم تحمیل شده از حوادث ترافیکی بیش از ۵ درصد از سهم تولید ناخالص داخلی کشور خواهد بود. بدین معنی که سهم هزینه‌های حوادث ترافیکی از تولید ناخالص داخلی را می‌توان معادل کل سهم بخش سلامت از این مأخذ (متوسط ۱۰ ساله) تلقی نمود. هزینه‌های انتقال به بیمارستان، هزینه هتلینگ و خدمات پزشکی، هزینه خدمات توانبخشی، هزینه حمل و نقل، هزینه تخریب اموال، هزینه کفن و دفن و سایر موارد از جمله برخی از هزینه‌های برآوردی هستند. هزینه از دست دادن شغل یا کاهش درآمد در رانندگان حرفه‌ای نیز از جمله مواردی است که باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.