سلام بچیل مو باز اومدوم چه زاتین خوبین خشین
امیدواروم حالتون خیلی خوبو دلوم سیتون قده یه نخودی واویده هاسی می ترکسوم و دوریتون گفتوم فایده نداره تا باز سیتون بنویسوم چه سیتون می گفتوم ای نیرنگ زاده ی قشنگو لیویه باور نمی کردین تو سرا نشسته بیدوم یه ماشین غرازه ای داروم هاسی می شستمش که یه دفعه یه جاق و جیغی تو خونش در گرفت
یه پله ای نهادم وسط خونمون که هرگاه کارش داروم می رم ریش و صداش می زنوم خاسوم برم بالا که سور کردوم سر پس خاردُم زمین تا سرشه بخره دی هم اومده می گو دی والله چته می چیشت کوره اینم دیم، مردوم دی دارن منم دی داروم، تمام لباسلوم خیس واوی رفتوم بالا گفتوم ای سرته بخره چته که همیشه یه چی داری تو خو آسایش ننادی سیمون دیدوم
کمربندشه ورداشته و تو بچیکو افتاده و میزنه یه قاره یی دادوم گفتوم ولش کو تا ولش کرد گفتُم می سیچه می زنیش چه کرده تا یه چند تا کُو گرفته بیده سی همستر، همو مُشکِل کوچیکی هسن که تو خونه نگهداری می کننا یه مشتی آورده خونه تا سرش بخره.
خلاصه سرتون رو درد نیاروم، ماجرا از این قراره بچه ی بدبخت رفته یواشکی همه کُوولی (کاهو) که آورده بیده پی آبلیمو خورده بُنیوار بگرده بسکه خشه کُو پی آبلیمو بخاری گفتوم بیو تا یه چی (چایی) پی هم بخاریم اومه درسرا رو باز که تا یه دمپی ابری کرده پاش همی خواسم بگوم حواست بو نخاری زمین مونم خو ماشین شسته بیدوم سرا خیس بی، همی که گفت یالله، سُرکه خا زمین دوتا پاش رفت کله ی سرش به والله یه صدی دا که مو گفتوم هیچی وش نمونده پی پتی دوسم تا بالای سرش ای خومم سُر کرده بیدوم ده خیلی قشنگ بی دیدمش که چه زاتی افتاده زدوم زیرخنده راساوی خوشه تکونی دا زیرزونی یه مشتی فحش هم وم دا رفت هر چه گفتوم بیو داخل محل ننا همی طوری که می رفت میگو سرته بخره چی کاش خونه ی پیچسه ای خوم چی می خوردوم پام شکست پام شکست اعصاب هم نداشت نها رفت
اینم داستان قشنگو و دمپی ابری و موشکلش (موش، همستر). تا داستانی دیه خدافظ
نظرات
1عالی