میسیونرها یا همان مبلغان مسیحی انگلستان، بعد از دوره‌ی موفقی که در هندوستان داشتند، تصمیم گرفتند که بخت خود را در ایران بیازمایند. برای تحقق این هدف، در اواخر حکومت قاجار اجازه‌ی ساخت بیمارستانی در کرمان را دریافت کرده‌اند.
ایجاد بیمارستان مدرن مرسلین برای مردمانی که مورد کم لطفی حکومت مرکزی بوده‌اند، با استقبال چشمگیر در کرمان روبه‌رو شده.
گروه پرستاران، بهیاران و پزشکان به سرپرستی دکتر دادسان و معاونت دکتر وایلد، مسئولیت اداره‌ی بیمارستان را برعهده گرفته. این بیمارستان شامل بخش‌های: زنان، جراحی و درمان بیماری‌های واگیردار می‌شده. برخورد کارکنان چنان بوده که زمینه‌ی ورود بدون مانع ارتش انگلیس را در کرمان فراهم آورده.
درمان به صورت رایگان انجام می‌شده. دستگاه آپاراتی در اتاق انتظار بیمارستان کار گذاشته‌بودند که کرمانی‌ها به آن چراغ عکس می‌گفته‌اند. مردم روزهای جمعه می‌توانستند برای ویزیت حضور یافته، تا زمانی که نوبتشان می‌رسیده، به تماشای فیلم‌های تبلیغی مسیحیت بنشینند. البته در زمینه‌ی تبلیغات دین مسیح موفقیتی برا مبلغان انگلیسی حاصل نگردیده.
این بیمارستان مدتی پس از جنگ جهانی دوم دایر بوده، اما دکتر دادسان یازده سال قبل از تعطیلی آن، در اثر بیماری واگیردار تیفوئید درگذشته.
دکتر دادسان مردی نسبتا مسن و خوش‌رو بوده. او وقتی از جاده‌های خاکی یا سنگلاخی به محل کار با ماشین پر دودش می‌رفته، برای مردم بوق می‌زده و آنها را به خنده وامی‌داشته.
دادسان چنان محبوبیتی بین کرمانی‌ها داشته که بعد از مرگش او را از بیمارستان مرسلین (خیابان باستانی‌پاریزی) تا خیابان زریسف بر روی دست تشییع کرده‌اند. مزار او در دامنه‌ی کوه تندرستان (مکانی مقدس و مذهبی) واقع شده. او اولین مهمان قبرستان مسیحیان کرمان بوده.
این اثر ملی که ظرفیت گردشگری بالایی دارد مورد بی‌مهری واقع شده. افراد بی‌خانمان و معتادان متجاهر آن را پاتوق خود ساخته‌اند. بخش زنان فرو ریخته و نگرانی از تخریب کامل این ساختمان تاریخی وجود دارد.
نظرات
0