قطره‌های احساس از سوی سبزمنش منتشر شد 

قطره‌های احساس"مجموعه‌ی دو بیتی و رباعی" بانو مریم همایون کابلی(عضو شورای مؤسسان بنیاد جهانی سخن گستران سبزمنش) از سوی واحد انتشاراتی سبزمنش و نشر پژوهشی نو آوران شریف در تهران منتشر شد. 

به گزارش دریاکنار: کتاب قطره‌های احساس"مجموعه‌ی دو بیتی و رباعی"مریم همایون کابلی، در 196 صفحه با قطع رقعی، که دربرگیرنده‌ی حدود 600 قطعه دوبیتی و رباعی می‌باشد با ویراستاری دکتر شفیقه یارقین دیباج(عضو شورای مرکزی بنیاد جهانی سبزمنش) و طرح جلد آقای عبدالله نیازی، بعد از طی مراحل قانونی و گرفتن شابک بین‌المللی، رده بندی کنگره، رده بندی دیویی و شماره کتاب‌شناسی ملی، امروز در تهران حله‌ی مبارک چاپ به تن نمود و روانه بازار کتاب شد. 

بانو مریم کابلی، این گزینه شعری‌اش را به پدرش(الحاج سید همایون اشرفی) و مادرش(بی‌بی حاجی عابده اشرفی) اهدا نموده و زیر عنوان(چند سطری در باره‌ی خودم و این مجموعه‌ی شعر)، افزوده است: 

(قطره‌های احساس" دومین مجموعه‌ی دوبیتی‌ها و رباعیات من است که چاپ می‌شود. ویرایش شعرهای این مجموعه را شاعر و پژوهشگر صاحب‌نام افغانستان دکتر استاد شفیقه یارقین دیباج گرانقدر با حوصله‌مندی و دقت بسیار انجام داده‌اند که از این محبت‌شان صمیمانه ابراز سپاس می‌کنم. 

از محترم حبیب‌الله صدیقی به خاطر رهنمایی‌های شان و از محترم دکتر بسم الله شریفی(مؤسس و دبیرکل اجرایی بنیاد جهانی سخن‌گستران سبزمنش) به‌خاطر نظارت و همکاری در چاپ این مجموعه، سپاس‌گزارم). 

هم‌چنان ویراستار این مجموعه(دکتر شفیقه دیباج) در مقدمه نوشته است: 

(... دوبیتی‌ها و رباعی‌های این شاعربانو دربرگیر مضامین متنوع و گوناگون است. او اگر از یک سو عاشقانه‌های پر از شور و شیدایی سروده است، از سوی دیگر درد و اندوه عظیم ویرانی میهنش، آواره‌گی‌های مردمش، فقر و بیکاری، تبعیض و بی‌عدالتی، خشونت و محرومیت حاکم بر مردم و به ویژه زنان و دختران سرزمینش را با اشک قلم و خون قلبش به نظم کشیده است. 

او مثل هر شاعر رسالت‌مند، شعرهای خود را آیینه‌ی رویدادهای خوش و ناخوش، خوب و بد، زشت و زیبا، ستوده و ناستوده‌ی زمان و مکان زنده‌گی اش ساخته و این رویدادها را به روشنی در قالب دوبیتی‌ها و رباعیاتش گنجانده است). 

هیأت رهبری بنیاد جهانی سخن‌گستران سبزمنش، با نشر نمونه‌ای از دوبیتی‌ها و رباعیات این شخص پر تلاش و افتخارآفرینِ سبزمنش؛ چاپ و نشر دومین گزینه شعری او را به شاعر و تمام اهالی فرهنگ و ادبیات خجسته باد می‌گوید. 

وطن را از دل و جان دوست دارم 

به مثل نور ایمان دوست دارم 

مهاجر گشته‎ام هر هم‎وطن را 

همیشه چشم گریان دوست دارم 

دوای درد و درمانم تو باشی 

به شب‎ها ‌ماه تابانم تو باشی 

به‎سان‎ برگ و بار و سبزه و گل 

شگوفه در بهارانم تو باشی 

شگوفه، باد و باران بهاری 

تو خود هدیه ز لطف کردگاری 

میان شوق و عشق زندگانی 

شَکر بر کام تلخ روزگاری 

بر کاغذ من رنگ قلم می‎ریزد 

هر حرف دلم چه بی‎رقم می‎ریزد 

از شاخه گلِ عمرِ عزیزت، مریم 

هر شاخه‎ی آن قدم، قدم می‎ریزد 

تردید از این که دل تو سنگ شود 

یا باز نزاع کنی و در جنگ شود 

یک روز نبینی تو اگر صورت من 

“شاید دل تو برای من تنگ شود”