«وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ»
دل‌هایمان را دریا می‌کنیم تا ماهیِ استقامت، در امواجِ جوشش و خروش این دریا به خود معنا بگیرد.
اندیشه‌‌ی خویش را به پیشانیِ همدلی پیوند می‌زنیم و نامت را در تاریخ و مورخه‌ی مجموعه‌ی هستی استوار نگه‌می‌داریم.
گام‌هایمان را مقتدرانه سمت میدان جهاد و مقاومت، چفت می‌کنیم تا رد‌پایمان، میعادگاه فاتحان و امتداد حادثه‌‌‌های سبز باشد.
دست‌هایمان را آویز بر تن بلورین ماه می‌کنیم تا هویت و اصالت ایران و ایرانی در جغرافیای زمانه ثبت و ضبط شود.
وطنم!
مادرم!
میهنم!
امیدوار باش، فرزندانت تربیت‌شده‌ی ارکانی چون:
شجاعت ...
ایثار ...
و غیرت هستند.
"ایران" از ازل تا ابد
خالق حماسه‌های روشن و ماندگار
و مهد پیروزی و ایمان بوده است ...
و در آخر کلام چنین می‌گویم:
کاش می‌توانستم آرزوهای تک‌تک مردم سرزمینم را لا‌به‌لای کتاب‌های شعرم قرار بدهم تا در لطافت شعرهایم گام بگذارند
و خورشید در مشرقی‌ترین صفحه‌اش
طلوع کند بر تنشان ...
زهرا اکبری (تیام)
نظرات
0