..مهری نامهربان..

*انگشتانم می بارند و درد تو می ریزد ای وطن*

درد سنگین است
 سبو شکست و آب حیات ریخت

*قانون دکوراتیو *حمایت از اطفال و نوجوانان۲۶ خرداد ۹۹* تصویب شد...

در قسمت اجرائی اش ابتر بماند؟!
نمی دانم اگر قصد اجرا نداشتیم چرا تصویب نمودیم؟ اگر تصویب شد چرا بودجه اجرایی به آن اختصاص داده نشد؟ اگر بودجه ای اختصاص داده شده کجاست!! اگر اختصاص داده شد و نیست در کدام پستو مانده؟

قانونی خاص که قرار بود پناه و ملجا فرشته های معصوم و بی پناه باشد...

قانونی که قرار بود در جهت احقاق حقوق شهروندی و فراتر از آن رفاه و امنیت کودکان و نوجوانان با تدابیر پیشگیری اولیه و ثانویه و ثالث حامی باشد!

در حقوق کیفری ما حمایت بسیار کمی از کودکان بزه دیده یا در معرض خطر وجود داشت که *تصویب این قانون گام موثری در جهت اقدامات پیشگیرانه* محسوب می شد. در قانون کیفری حمایت هایی از اطفال بزه دیده می شود  وحتی کودک بودن بزه دیده یکی از موجبات تشدید مجازات به حساب می آید اما در متن قانون حمایت از اطفال و نوجوانان 1399 قانون گذار پیشگیری ثانویه و تدابیر حمایتی خود را از کودکان  در معرض خطر در مواردی و با تشکیلات خاص اعلام می نماید.

در قانون خاص حمایت از اطفال و نوجوانان *شناسایی عوامل خطر و پیش بینی تدابیر حمایتی در قبال اطفال و نوجوانان در معرض خطر* مورد توجه خاص قانونگذار قرار گرفته است.

در پیشگیری ثانویه تلاش‌هاي پيشگيرانه، در جهت كنترل افراد خاصي كه در معرض خطر قرار دارند، متمركز است. در اين نوع پيشگيري، هدف آن است كه با بكارگيري تدابير مناسب و با مداخله‌هاي زودهنگام، از آسیب افرادی كه در شرايط بحراني به سر مي‌برند و احتمال بزهكاري یا بزه دیدگی از سوي آنها وجود دارد، پيشگيري كند.
 اما 
ظاهرا فقط به صورت ضربتی تصویب نمودیم و اجرایش را به خداوند یکتا سپردیم...

۲۰مهر شاهد *خودکشی کودکی ۱۱ ساله در شهرستان دیر جنوب استان بوشهر*، استانی غنی از منابع طبیعی و انسانهایی شریف اما محروم از امکانات رفاهی و توجه بودیم.

کودکی که به دلیل فشار اقتصادی و فقر امکانات رفاهی حداقلی جهت آموزش آنلاین مورد حمایت بجا و به هنگام از سوی قانون خاص تصویبی نبود و با انتخابی قاطعانه، ناامید و  دلخراش صدای اعتراض نسل خود شد!

در این روزهای وانفسا ای کاش حداقل رابین هودی یافت می شد از جیب اختلاسگران که مختص و حق مسلم خود می دانند، مبلغی مدد می رساند!
جیب های ما کفاف بیش از  یک، دو ، ده ، نهایت صد تبلت و گوشی تلفن برای محتاجین را ندارد! 

همبستگی اجتماعی نفس هایش به شماره افتاده...دیر زمانیست اندوخته های مردم خرج تورم می شود.

جامعه تا حد اشباع و فوق اشباع فشار را تحمل نموده ، احتیاط شرط عقل است...

کشور ما از لحاظ منابع، کشوری ثروتمند است که با مدیریت صحیح و در راستای تامین نیازهای اولیه مردم و به وجود آوردن یک رفاه نسبی در بین اقشار مختلف می تواند امنیت روانی و اجتماعی را در زیر این سایه رفاه فراهم نماید.

به امید آن که یک روز بسیار نزدیک دیگر شاهد فقر و سایر آسیب های اجتماعی منجر به خودکشی کودکانه پر از مظلومیت و در عین حال بی تدبیری و ناکارآمدی نباشیم .

✍️منصوره حسینی
دانش آموخته دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی، مدرس دانشگاه، پژوهشگر امور جرم شناسی و جامعه شناسی جنایی