1. لطفا خودتان را معرفی کنید؟

اعظم ایرانی البته پیشوندی هم در فامیلیم دارم که معمولا از اون استفاده نمی کنم .اعظم مخیر ایرانی  متولد ۵۱  .  لیسانس دبیری  زبان وادبیات فارسی دارم .مربی فنی تاتر مدارس دخترانه .متوسطه اول و دوم .

2.اثار ارزشمندتان را نام ببرید ؟ 
نمایشنامه ای که برای سازمان زندانها نوشتم و مقام اول کشوری کسب کرد .داستان کوتاهی که مقام سوم جشنواره رضوی رو کسب کرد.چاپ یک داستان در قالب مجموعه داستان در انتشارات هدایت گستر مشهد.چاپ دوکتاب مستقل نمایشنامه هام  با زحمات و حمایت خانم خادم دوست عزیزم و استاد بزرگوار مرحوم فتاحی . 

2.آیا نوشتن داستان با نمایشنامه متفاوت است؟

بله مسلمه که تفاوت هایی دارد .این تفاوت ها شامل ذکر میزانسن ( میزانسن توضیح در مورد حرکات بازیگر ) می شود علاوه براین در متن نمایشنامه  ذکر مشخصات و دکور صحنه قید می شود واینکه برای نوشتن نمایشنامه نیاز به رعایت اصول  نگارش و داستان نویسی نیست .

3.به نظر شما نمایشنامه نوشتن نیاز به تحصیل در رشته مرتبط دارد؟

نه فکر نمی کنم رشته ی مرتبط  مثلا سینما سبب خاصی باشد درنمایشنامه نوشتن  .لازمه ی اصلیش داشتن  قلم تواناست .شاید یک دکترای فیزیک  یا یک مهندس  عمران در حیطه ی نویسندگی بسیار از یک لیسانس یا فوق لیسانسِ  زبان وادبیات فارسی تبحر بیش تریداشته باشد  .

4.با توجه به اینکه شما مدرس تئاتر در مدرسه هم هستید به نظرتان جای نمایشنامه چقدر در دروس حداقل تخصصی در رشته های انسانی خالی است؟و شما چه توصیه ای برای سیستم آموزش وپرورش در این زمینه دارید؟ 

من مدرس فنی تاتر در مدارس هستم .بعبارت دیگر مربی فنی تاتر وبازیگری . اما نه برای  هر مدرسه ای .فقط برای  مدرسه ای که تمایل داشته باشد  در جشنواره تاتر دانش آموزی شرکت کند مدرسه ای که برای پرداخت هرچند اندک دستمزد مربی مشکلی  نداشته باپس با این اوصاف جایگاه  نمایشنامه نویسی جایگاه دروسی که حاکی از  آشنایی با اصول بازیگری باشد  ودر کل جایگاه هنر در میان دروس نظری کاملا خالیست .

5.آیا ملاک خوب یا بد بودن نمایشنامه ای همیشه مخاطب است؟ 
اگر منظورتان این است که مخاطب زیاد داشتن درزمان اجرای یک متن دلیل برخوبی وقوی بودن آن است بله ....نقاط ضعف و قوت یک متن در  خود نمایشنامه نهفته است و از این رو می شود پرمخاطب بودن را دلیل برقوت کار و بالعکس دانست .

6.چرا در ایران نمایشنامه خوانی رواج کمتری نسبت به کشورهای دیگر دارد؟ اصلا چرا دایره مخاطبان نمایشنامه حتی میان اهل قلم محدود است؟ 

نمایشنامه خوانی زیر مجموعه ی تاتر است و چند سالیست در ایران رواج یافته تاریخ درست  پیدایش  آن و یااطلاعاتی در این زمینه ندارم .اما خوب به  دلیل تفاوت هایی که در اجرای صحنه و اجرای نمایشنامه خوانی یا اسم دیگرش ( خوانش) وجود دارد میزان جذب  مخاطبانشان نیز  متفاوت  است .ببینید در خوانش اکت وحرکتی وجود ندارد و نقش خوان که نمی شود به اوبازیگر گفت از کل فیزیک چهره و توانایی هایش دربیان  وگفتار و صدا استفاده می کند تا با تماشاگرانش ارتباط برقرار کند .همین نبود اکت و حرکت نداشتن دکور صحنه و یا لباس های مناسب هر کاراکتر دلایل افت محبوبیت نمایشنامه خوانیست و همین دلایل به طور کل در مورد نوشتن متن نمایشنامه خوانی ( خوانش ) هم صدق می کند .

7.آرتور میلر میگه نمایشنامه نویسی یک بیماری است؟ چقدر مخالف یا موافق ایشون هستید؟ 

یک نمایشنامه نویس دلش می خواهد فقط نمایشنامه بنویسد این خود من هستم گاهی دلم می خواهد فقط نمایشنامه بنویسم و دیگر  هرگز داستان ننویسم  ویا داستانک ننویسم این بیماری است .آرتور میلر درست گفته است .اما اگر به جنبه های دیگری اشاره دارد من نمی دانم ....

8.در حال حاضر وضعیت نمایشنامه نویسی و چاپ نمایشنامه را چگونه‌ ارزیابی می کنید؟

بسیار اسفناک ..‌من دوجلد کتاب چاپ کردم تماما نمایشنامه ها و نمایشنامه خوانی هایی  را چاپ کردم که در طول ۹ سال فعالیتم به عنوان مربی تاتر مدارس نوشتم .فکر می کنید چقدر یا چندتا جلد از کتابهایم را چه در بیرون از فضای آموزش پرورش و چه در چادرچوب  این سازمان به فروش رساندم .می توانم بگویم صفر درصد .تمام کتابهای چاپ شده ام برای خودم ماند در انباری...جز تعداد انگشت شماری که بین دوستان و اقوام و افراد خانواده به فروش رفت  و حتی در مواردی  به عنوان هدیه .

9.به عنوان آخرین سخن چه پیامی برای خوانندگان روزنامه ما وهنرمندان دارید؟

به امید روزی که هنرمند فرقی ندارد هرزمینه ی که در آن عرصه فعال است جایگاه خود را در این مملکت بیابند .موفق باشید وسپاسگزارم از شما  خانم جودکی بزرگوار   از وقتی که به من اختصاص دادید . سایه تان مستدام 💙