کلیت ماجرا از این قرار است که همواره مجموعه ای از شماره تماس بانوان خلاق و توانمند در دسترس ایشان قرار دارد و تنها زحمت ایشان برقراری تماس و اعلام اینکه فلان جا واستون میز آماده کردیم تشریف ببرید وسایل را چیدمان نمایید که مسئولین می خواهند تشریف بیاورند جهت افتتاح و عکس های یادگاری ...
نقد پیش رو به این مسئله می پردازد که این مسئولین غیر از عکس یادگاری و تهیه میز چه خدمتی به این بزرگواران کرده اند؟
آیا نهایت خلاقیت یک مسئول همین است؟
وقتی یک مسئول حرف از دستاورد به میان می آورد یعنی فرآیندی که دولت در آن دخل و تصرفی داشته است، در حالی این نمایشگاه ها کاملا مردمی بوده و این بانوان با خلاقیت فردی موجبات تهیه صنایع دستی را فراهم نموده اند، چرا بایستی مسئولی که هیچ خدمتی به ایشان ارائه نداشته است، افتخار آفرینی و زحمات ایشان را وسیله ای برای عکس های یادگاری بداند؟
در ناامیدی بسی امید است، لذا آرزو می کنیم آینده ای نچندان دور انسانهای خلاق و شایسته، ابتکار عمل را به دست گرفته و رشد و شکوفایی واقعی را ظاهر نمایند.
نظرات
0