به نام مقام متعال
مدیریت سازمان یافته به مجموعه ای از فنون شناخته شده گفته می شود که براساس نتیجه عملکرد و یا خدمت انجام شده با استفاده از فکر خالق به منظور تامین کارکرد مورد نیاز برای تحقق اهدافی به طور مطمئن بکار گرفته می شود. حال چه افرادی می توانند در این عرصه موفق و کارا باشند. پر واضح است که خطر پذیری و بهره مندی از قابلیت ریسک، نکات شایسته توجه مدیران موفق می باشد. حال چه مسائلی مسبب این مهم می باشد که اکثریت قریب به اتفاق از وادی خطر پذیری گریزانند و امور محاطی را در پی گرفته اند؟ مطمئنا پرداختن به این مسائل از گستره وسیعی برخودار می باشد، اما یکی از مهم ترین و تاثیرگذارترین ِ برگرفته شده از جامعه مسائل، وجود و بروز حاالت احیاطی می باشد، چرا که جامعه پیش رو مدیران خطر پذیر را به رغم قابلیت های تاثیر گذار کنار می زند و تعامل و اعتماد الزمه را از ایشان سلب می نماید. با این حال بسیارند افرادی که به رغم خطر پذیری و ارائه ریسک، اهداف و پارامترهای مدنظر خود را عملیاتی نموده اند. امید آن می رود که خطر پذیری مدیران به یک اصل مبدل گردد و امور احتیاطی از جامعه مدیران رخت بندد، چرا که ریسک پذیری و حمایت از افراد با این خصوصیت، مطمئنا شکوفایی های فراوانی برای جامعه در پی دارد.
مهران سلطانی نژاد
مدیر مسئول
نظرات
0