قبلا در مطلبی به داوطلبین نمایندگی مجلس پیشنهاد کرده بودیم که بجای اجیر نمودن تبلیغاتچی، دنبال جذب طرفدار باشند، متاسفانه برخی از ایشان همان راه اجیر نمودن تبلیغاتچی را در پیش گرفته و به اجیر شدگان خود هزینه هایی بابت تخریب رقیب می دادند تا مواردی خلاف واقع و خارج از عرف را نسبت دهند
ایشان نیک می دانستند که جمله «این چند می گیری تخریب کنی؟» را نمی توانند با انسانهای بااصالت و دارای ریشه در میان بگذارند، چون وقتی یک فرد یا گروه از ویژگی های اخلاقی شایسته ای برخوردار باشد و به اصول اخلاقی پایبند، تحت هیچ رقمی حاضر به ارائه تخریب دیگری برای رسیدن فردی دیگر به کرسی بهارستان نمی باشد.
فلذا اجیر نمودن افرادی با ماهیت اجیرشوندگی را در دستور کار قرار دادند
چند می گیری تخریب کنی؟ به لحظات پایانی خود نزدیک می شود، اما نکته ای که همگان بدان واقف گشتند شناخت کاندیدا از روی طرفدارانشان.
بواقع کاندیدی اصلح می باشد که رقابت سالم و ارائه طرح و برنامه های خود را در دستور کار قرار دهد و توانمندی خودش را به رخ همگان بکشد نه اینکه با اجیر نمودن عده ای، صرفا به تخریب رقبا بپردازد تا شاید به بهارستان راه پیدا کند که در آن صورت هم هیچ ارزشی نخواهد داشت
بزرگوارانی هم که در قبال دریافت هزینه هایی خود را اجیر شده دیگری جهت تخریب رقیبانش قلمداد نمودند هم از امروز بروند با خدای خودشان خلوت کنند که آیا این فرآیند و زیر سوال بردن هویت خود با مبالغ دریافتی ارزش دارد؟
نظرات
0