
این کتاب نحوه نوشتن داستان برای کودک و نوجوان را با بیان ساده و قابل فهم برای نوقلمان و علاقهمندان به هنر نویسندگی آموزش داده است.
خانم فرحناز فروغیان، سعی کرده در این کتاب مبانی داستان نویسندگی را با ذکر مثال ابزارهای نویسندگی، توصیف، شخصیتپردازی، ایده، صحنهپردازی و فضاسازی، پایانهای داستان کوتاه، انواع تکنیک دیالوگگویی، مونولوگ، تعلیق ،شروع و پایان داستان و با جزئیات به مخاطبان آموزش بدهد.
نویسنده و مدرس دورههای نویسندگی هدف خود از نگاشتن این کتاب آموزشی را این گونه بیان کرد:«به طور معمول نوقلمان در راه نوشتن با مطالب پراکنده و کلیگویی مطالب در دوره های نویسندگی مواجهاند که بنده امیدوارم با وامی که از تجارب شخصی سالها کسب علم نویسندگی در مکتب اساتید برتر کشور گرفته و در حد بضاعت به مخاطبان ارایه دادم، این کتاب راهگشای این عزیزان باشد.
فصلی ازکتاب:
شتاب صفر
در داستان کودک و نوجوان
اصطلاح «شتاب صفر» معمولاً در فیزیک به معنای عدم تغییر سرعت است؛ اما در داستاننویسی کودک و نوجوان، میتوان آن را به معنای فقدان پیشرفت در طرح داستان، عدم تحول شخصیتها و نبود کشمکش یا رویدادهای جذاب در یک بازه زمانی خاص در نظر گرفت. به عبارت دیگر، زمانی که داستان در یک نقطه ثابت بماند و هیچ اتفاق مهمی رخ ندهد که باعث پیشروی آن شود، میتوان گفت که داستان دچار «شتاب صفر» شده است.
دلایل ایجاد شتاب صفر در داستان کودک و نوجوان:
توصیفات بیش از حد: توصیفات طولانی و غیرضروری محیط، شخصیتها یا احساسات، بدون اینکه به پیشبرد داستان کمک کنند، میتوانند باعث کاهش سرعت و ایجاد شتاب صفر شوند.
دیالوگهای بیهدف: گفتگوهایی که هیچ اطلاعات جدیدی ارائه نمیدهند، به شناخت شخصیتها کمک نمیکنند یا در جهت حل مسئله داستان نیستند، میتوانند باعث کند شدن روند داستان شوند.
رویدادهای تکراری: تکرار رویدادها یا موقعیتهای مشابه بدون هیچگونه پیشرفت یا تغییری میتواند باعث خستگی مخاطب و ایجاد شتاب صفر شود.
تمرکز بیش از حد بر جزئیات غیرضروری: پرداختن به جزئیات کوچک و کماهمیت که تأثیری بر روند داستان ندارند، میتواند باعث کند شدن سرعت داستان و ایجاد شتاب صفر شود.
نظرات
0