به نام مقام متعال
اکثریت قریب به اتفاق فعالین رسته های مختلف، یک روال ثابت و گام به گام را برای پیشبرد اهداف تا حصول نتیجه در نظر گرفته و پای در مسیر می گذارند.
در این مسیر فرد یا مجموعه ای را بعنوان راهنما و الگو تحت نظر گرفته و نمای شماتیکی برای تسهیل و تفسیر اهداف خود ترسیم می کنند.
الگوبرداری معمولا می تواند مخفیانه یا آشکارا باشد، اما الگوبردار همواره بایستی اصل قدر دانی را بجای آورد.
در این بین مجموعه فعال دریا کنار همواره بعنوان الگو زبان زدِ خاص و عام بوده و استاندارد کیفی خاصی را برای هم رسته ای خود ترسیم نموده است و این استاندارد سازی از عناصر پیش پا افتاده تا پیشرفته را در بر می گیرد.
اما نکته اساسی که در این مقاله مورد بحث می باشد، عادت بسیار زشت سمپوزیوم برخی از الگوبرداران در مستند سازی می باشد.
سمپوزیوم در مستند سازی به تعبیر ساده همان نمک خوردن و نمکدان شکستن می باشد، یعنی الگوبرداران مذکور اصل قدر دانی را زیر پا گذاشته و با برگزاری جلسات متعددِ شبانه روزی بحث و تبادل نظر، بررسی سیر تکوین و تحقق طرح بهره برداری غیر اصولی از واقعیت را در پیش گرفته و با روی هم ریختن دانسته و ندانسته های خود یک فرآیندی را به مرحله اجرا در می آورند، به ساعت نکشیده آن عمل به عکس العمل تبدیل شده و ماهیت ایشان را بر همگان نمایان می کند.
بواقع سمپوزیوم در مستند سازی زمانی شایسته و کارا می باشد که پیشبرد اهداف عامه را در دستور کار قرار داده و ثبت تنگناها و مشکلات فنیِ مرتبط با ایشان را به بهترین نحو ممکن ثبت و تنظیم نماید.
مهران سلطانی نژاد
مدیر مسئول
نظرات
0