گپ و گفت با مسئولین

در این شماره از نشریه دریاکنار در بخش گپ و گفت با مسئولین، به سراغ امیر دریاهای بوشهر "امیر دریادار دوم مهندس ستاد بابک امینی" فرمانده پایگاه دریایی بوشهر رفته و ایشان هم افتخار برپایی این مصاحبت را به ما دادند که جا دارد کمال تشکر و قدردانی را از این بزرگمرد دریادل نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران (نداجا) داشته باشیم. مشروح مصاحبه به شرح ذیل می باشد:  

س1) ضمن تشکر ویژه از حسن نیت جنابعالی نسبت به نشریه دریاکنار خواهشمند است کلیاتی در مورد خود و پایگاه نیروی دریایی ارتش بفرمایید؟عرض سلام و ادب و احترام به پیشگاه یگانه منجی عالم بشریت امام زمان(عج)، ضمن تبریک اعیاد شعبانیه و روز پاسدار درود می فرستیم به روح پرفتوح بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام راحل، همچنین آرزوی سلامتی و طول عمر باعزت برای رهبر عزیز و مقتدرمان درود می فرستیم به روح شهدای بزگوارمان، شهدای انقلاب، شهدای هشت سال دفاع مقدس بخصوص شهدای نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران؛ عرض خیرمقدم دارم خدمت شما عزیزان، مدیرمسئول محترم نشریه دریاکنار؛ جناب آقای مهندس مهران سلطانی نژاد و هیئت همراهشان که افتخار دادین تشریف آوردین به پایگاه دریایی بوشهر؛ بنده امیر دریادار دوم مهندس ستاد بابک امینی هستم. تاریخچه­ی مختصری از زندگی نامه­­ی خود را خدمتتان را عرض میکنم: بنده اصالتا ترک قشقایی هستم بزرگ شده­ شیراز، تحصیلات خود را تا سطح دیپلم ریاضی در شهر شیراز گذراندم و سال 1365 وارد دانشگاه علوم دریایی امام خمینی نوشهر که بعدا اسم آن بنام علوم و فنون دریایی تغییر پیدا کرد، شدم. آنجا در واقع تحت عنوان رشته­ی مهندسی برق الکترونیک گرایش دریایی قبول شده به محض فراغت از تحصیل درسال70، با درجه ی ناوبان دومی ورود پیدا کردم به منطقه­ی دوم نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران، که در واقع بوشهر عزیز بود (درحال حاضر منطقه دوم نیروی دریایی به منطقه دوم ولایت جاسک منتقل و بوشهر به پایگاه دریایی تبدیل شده است.) و به یکی از ناوهای موشک اندازهای نیروی دریایی ارتش بعنوان افسر مهندس برق و سلاحِ رفته و چند سالی را روی آن ناو بودم بعد باز به تبعِ بالا رفتن درجه و سابقه به ناوهای بزرگتر (تحت عنوان ناوشکن معروف هستند) به آنجا منتقل شدم. چند سالی را در آنجا بودم بعد از آن به مرکز آموزش سکان نیروی دریایی به پایگاه دریایی بوشهر منتقل شدم و بعد از آن در سمت های فرمانده پشتیبانی، ستاد، جانشنین و فرمانده پایگاه که در خدمت شما عزیزان هستم. مدت دو سال دوره ی دافوس(دانشگاه فرماندهی و ستاد که به اختصار دافوس خوانده می‌شود، در ایران، به ارائه دوره‌های تخصصی آموزش علمی و نظامی می‌پردازد که برای اخذ درجه‌های بالاتر از سرهنگی و فوق لیسانس باید توسط نیروهای نظامی گذارنده شود.) را در تهران گذراندم.. تمام طول خدمتم در بوشهر بودم و الان هم در خدمت شما بعنوان فرمانده پایگاه روزهای پایانی خدمت را سپری می کنم.

س2) کلیاتی در مورد پایگاه دریایی بفرمائید: منطقه ی دوم نیروی دریایی ارتش سابق (در واقع همین بوشهر)، زمانی که جنگ تحمیلی به کشور ایران اسلامی و عزیزمان تحمیل شد هدایت و کنترل و فرماندهی جنگ دریایی و جنگ تکاوران را برعهده داشت و رهبری میکرد. اینجا بود که فرمانده ی گروه رزمی 421 در بوشهر تشکیل شد و از اینجا تمام تکاوران نیروی دریایی اعزام شدند به خرمشهر و آبادان. صدام که در واقع گفته بود ظرف 3 تا 5 روز استان خوزستان را می گیرد بعد از یک هفته تا ده روز در تهران به پادشاهی می نشیند به مدت 33 روز در واقع توی خرمشهر زمین گیر شد که بنده نه به خاطر تعصب به این لباس دریایی که تنم هست بلکه در واقع تاریخِ جنگمان می گوید (چون من اون موقع افتخار نداشتم که با این عزیزان باشم) ولی پیشکسوتان ما در جنگ زمینی بچه های تکاور نیروی دریایی با کمک نیروهای مردمی و بسیج و سایر نیروهای نظامی که در خرمشهر وجود داشت  به مدت 33 روز جلوی چند لشکر صدام را گرفتند. و فکر کنم در تاریخ ثبت شد مقاومت 33یا34 روزه عزیزان تکاور ما در خرمشهر و آبادان، از همانجا که خارج شده بودند عزیزان از کوی زعفرانیه دوباره از همانجا وارد شدند و خرمشهر را آزاد کردند. با کمک تمامی نیروهای مسلح ایران اسلامی عزیز در بحث دریایی هم باز کنترل و فرماندهی جنگ از همینجا انجام شد. همان اوایل متوجه شدند که دو سکوی عظیم نفتی به نام‌های «البکر» و «الامیه» واقع در مصب اروندرود که دو تا دژ آهنینی بودند (بواسطه اینکه در شمال خلیج فارس که چون ما در واقع بندری نداشتیم درآن زمان که قابلیت صادرات و واردات را داشته باشد به جز بندر امام در شمال خرمشهر) که تمام واردات ما تو کشوری که تازه از جنگ آزاد شده بود در واقع تازه انقلاب کرده بود و نیاز داشت به خیلی از مسایل و تجهیزاتی که بایستی وارد کشور می شد، چون اون زمان (زمان پهلوی) وابستگی ما خیلی زیاد بود و علی رغم اینکه میگفتن ما کشور خیلی قدرتمندی هستیم ولی نیازمندی های کشور خیلی زیاد بود و این نیازمندی ها خودش را نشون میداد. زمان شاه تمام این کشتی ها که بایستی کار واردات را انجام می دادند بایستی به نوعی اون وسایل و تجهیزات و نیازمندی های کشور را می آوردند و توی شمال خلیج فارس تخلیه می کردند. سکوهای البکر و الامیه یه دژی شده بود که برای نیروهای دریایی عراقی می رفتن در آنجا قایم میشدن و اون کشتی ها رو میزدن و ایران بایستی بابت اونها خسارت می داد.  این مسئله را در ابتدای جنگ پیشکسوتهای ما متوجه شدند. به همین خاطر در عملیات های مختلفی انجام شد و در نهایت در 7 آذر 1359 ، یعنی 67 روزبعد از شروع جنگ سکوهای البکر و الامیه رو به طور کامل منهدم کردند که تا پایان جنگ تحمیلی نتونستن از اون سکوها استفاده کنند و در واقع ضربه اقتصادی بسیار سنگینی به صدام وارد شد (که اگر بعد از اون کمک کشورهای عرب حاشیه ی خلیج فارس و کشورهای اروپایی و امریکایی نبود صدام بایستی همون موقع تسلیم می شد و بایستی غرامت بسیار سنگینی متحمل میشد) و بعد از اون کمکهایی که بهش شد متاسفانه از طرف همین کشورهای مذکور با بالگردهایی که بهش دادند، به نوعی سعی کرد این قضیه  رو جبران کنه و حملات بسیار زیادی به جزیره خارک  انجام داد  و می خواست همین بلا رو سر ما بیاره که نتونست .به تعداد تمام روزهای جنگ جزیره خارک ما که اون موقع قطب اقتصادی کشور بود، مورد حملات هوایی و موشکی صدام قرار گرفت ولی ما صادرات نفتمان قطع نشد. نمیگم فقط ما(نیروی دریایی) تنها بودیم، نیروی پدافند ، نیروی هوایی و..... کنار ما بودند ولی بحث ماندگاری ما در دریا به مراتب بالاتر از سایر نیروهاست؛ شما اگر یک هواپیما را در نظر بگیرید بخوای اعزام کنی به یه ماموریت مگر چند ساعت میتواند در هوا بماند بالاخره سوخت تموم می کنه ولی اِندورانس ماندگاری واحدهای شناور ما در دریا بسیار زیاد بوده چون یک واحد شناور وقتی اعزام میشود به دریا تمام تجهیزات از آذوقه و مایحتاج خودش را برداشته تا بتواند عملیات انجام بدهد. بعد از اون بحث اسکورت کاروان ها بود که در واقع باز از همین بوشهر انجام می شد و هنوزم این اسکورت کاروان دارد انجام میشود و در بحث خلیج عَدَن (خلیجی است در جنوب یمن) ما فقط سال 97 ده ناوگروه ارسال کردیم برای مقابله با دزدان دریایی و به نوعی محافظت و حراست  از صادرات و وارداتمان انجام دادیم و همین ماموریت باعث شد که مقام معظم رهبری (فرمانده معظم کل قوا) به نیروی دریایی لقب نیروی دریایی راهبردی را بدهد چرا که در مایل ها و در مسافت ها و در کیلومترهای بسیارزیاد مرز آبی کشورمون این نیروی دریایی است که میتواند محافظ منافع این کشور باشد. در واقع سال 1386 ماموریت جدیدی به نیروی دریایی واگذار شد و آن توسعه ی سواحل مکران بود که و ما در واقع از آن سمت سواحلمان خوب استفاده نکرده بودیم و بنا به فرمایش رهبری توسعه ی سواحل مکران نیز به نیروی دریایی واگذار شد و باز هم مثل زمان جنگ، این ماموریت به عهده ی بوشهر و بوشهری ها افتاد. که در سال 1386 بچه های نیروی دریایی بوشهر رفتند جاسک را از پدافند عزیزمان تحویل گرفتند و منطقه ی جدیدی تشکیل شد به نام منطقه ی دوم ولایت جاسک. و پایگاه دریایی بوشهر از منطقه به پایگاه دریایی بوشهر تبدیل شد و ماموریت آن آموزشی شد و ما در حال حاضر در پایگاه دریایی بوشهر، مرکز آموزش امام جعفر صادق (ع) را داریم که تمامی نیازمندی های آموزشی نیروی دریایی راهبردی ارتش جمهوری اسلامی ایران را می تواند درون خود انجام بدهد. از آموزش چتربازی (صفر تا صد)، آموزش غواصی (صفر تا صد) و غیره، عزیزانمان که دانشکده فارغ التحصیل می شوند به واحدهای اجتماعی شناور تحت عنوان ناوبان دوم های فارغ التحصیل از دانشگاه نوشهر قبل از اینکه به مناطق بروند تشریف می آورند پیش ما (بوشهر) و ماموریت آموزش عملی را می بینند (آموزش تِئوری در نوشهر و آموزش عملی را در بوشهر می بینند) که قرار است بر سر چه کارهایی باشد و یا چه واحدهای شناور یا چه ماموریتی انجام بدهند. به مدت شش ماه ماموریت آموزشی عملی را طی می کنند و بعد از آن می روند به مناطقشان و همچنین عزیزان دوره ی عالی، جهت ارتقا رتبه از سروان به ناخداسوم مدت 9 ماه در اینجا آموزش می بینند.

س3) عملکرد نیروی دریایی در تامین مشکلات خانواده را بفرمایید: نیروی هوایی و زمینی وقتی به مرز می رسد باید بایستد ولی ما به مرز که می رسیم تازه ماموریتمان شروع می شود. به همین خاطر واحدهای شناور ماموریت هایشان 2 الی 3 ماه  طول می کشد و دور از خانواده و دور از کشور هستند و به تبع آن مادر خانواده بایستی همه نقشهای پدر، مادر، خواهر و برادر خانواده را داشته باشد (یعنی تمام کارهای خانه می افتد بر عهده ی همسر آن بنده خدایی که در ماموریت هست). بعضا بعضی کارها پیش می آمد که از عهده ی آن خانم بر نمی آید، یا اصلا خدایی نکرده نیاز به مشاوره پزشکی پیدا می کرد یا هر چیزی (می گویند در دنیا هر چیزی هست در انسان هم هست) یا اشکالات فیزیکی مثل(آبگرمکن ، برق خانه وغیره) یا خیلی مسایل اینچنینی، ناسازگاری بچه ها با مادر به علت دوری پدر از خانواده یا مشکلات مدرسه، ما به همین دلیل آمدیم فکر کردیم و مجموعه ای راه انداختیم به نام امور خانواده  وخانم هایی که در پایگاه کار می کردند از همان ها کمک گرفتیم. نفراتی که در بیمارستان بودند به عنوان کسی که دوره ی مشاوره را دیده بودند و تخصص این کار را داشتند و آنها رابطی شدند بین خانواده ها و پایگاه، اگر خانمی مشکلی تاسیساتی در خانه شان پیدا می شد از طریق امور بانوان به ما منتقل می شد و تیم ما از تاسیسات اعزام می شد. و همراهِ این خانم می رفتند به خانه ی آن بنده خدا و آن مشکل حل می شد. و مسئول امور بانوان و یک نفر از بازرسی نظارت داشت که آن کار به درستی انجام شود و اگر مشکل پزشکی پیش می آمد. مثلا ما داشتیم ( خانم یکی از پرسنل که ماموریت تشریف داشت و ساعت 2، 3 صبح نیاز به زایمان پیدا کرد و بچه شان را به دنیا آورد و هیچ کس هم این جا نداشت و امور بانوان مثل خواهران خودشان در واقع ایشان را منتقل کردند به بیمارستان و بعد از وضع حمل، خودش و بچه ش را به خانه برگرداند. حرکت خیلی خوبی بود همین مسئله باعث شد که تمام نیروی دریایی به نوعی تمام ارتش از ما الگو گرفتند. سر این قضیه زمانی که فرمانده کل ارتش آن زمان امیر سرلشکر صالحی بودند تشریف آورند این مسئله را دیدند اصلا دستور دادند در سطح ارتش این این مسئله انجام بشود.

س4) عملکرد نیروی دریایی ارتش در مورد مدیریت بحران بلایای طبیعی اخیر(سیل) در لرستان، خرمشهر، گرگان وچه بود؟ من هم عرض تسلیتی دارم خدمت اون هموطنان عزیزی که متاسفانه بعضا عزیزانشون را در سیلاب های اخیر از دست دادند یا بعضی­ها خانه و کاشانه اشان را از دست دادند امیدوارم که دولت بتواند جبران خسارت این عزیزان را حداقل بصورت مادی داشته باشد، بله در مورد این قضیه که فرمودید( قبل از اینکه جواب شما را بدهم نمونه­اش خدمتتان عرض کنم که ما اصلا طرحی داریم در ارتش به ­نام طرح مردم یاری که مربوط به الان نمی­شود بلکه از خیلی وقت بوده اگر زلزله­ی شُنبه به یاد داشته باشید، بنده خودم به شخصه چون سرپرست اول تیم بودم و اعزام شدم به اون­جا آن زمان بنده فرمانده پشتیبانی بودم. جزء اولین تیم هایی بودم که با آمبولانس با وسایل مجهز رسیدیم و روزانه غذای گرم می­دادیم دست مردم شُنبه، نور وروشنایی را بردیم به آن جا، تمام تیم های استاندار وقت (آقای حسنوند) از ما ژرناتور برق گرفتند برای بحث روشنایی تا وسایل تجهیزاتشان به آنجا برسد.ارتش همیشه در این زمینه از هر چه داشته دریغ نکرده و معمولا هم در این رابطه ها مصاحبه نمی­کنند و حالا شما چون سوال کردیدبنده خدمتتون عرض می­کنم چون وظیفه­مان هست خدمت به مردم، ما در واقع در همین مورد سیل های اخیری که آمده ما از چند روز قبل چندین فروند بالگردمان الان آنجاست.بالگردهای SH و RH و AB212مان الان در منطقه ی خوزستان و غرب کشور، من دیروز با یکی از خلبانان داشتم تلفنی صحبت می­کردم می­گفتند بالای300 الی350 ساعت تا الان ما پرواز داشتیم که با آن بالگردهای RH کار رساندن آذوقه، جابه جا کردن مردمان درسیل گرفتار یا مسئولینی که می­خواهند بازدید کنند از مناطق مختلف را انجام می­دهند. مثلا ما دیروز تریلی در اختیار عزیزان سپاه جهت فرستادن قایق هایشان به آنجا، گذاشتیم و اصلا هم برایمان مهم نیست اسم سپاه باشد یا ارتش، چون هدف کمک به مردم بود، خود خانوداه های داخل پایگاه تا الان فکر کنم بالغ بر 6 کامیون جنس خودشان خودجوش اصلا بدون اینکه کسی به آنها دستوری داده باشد وسایل جمع کردند که فکر کنم ظرف امروز یا فردا انشالله اعزام شود و به منطقه ی غرب کشور و منطقه ی خوزستان، بچه های تیم عملیات ویژه مان با قایق های جمینی شان از تمام مناطق بندر عباس چابهار اعزام شدند منطقه ی شمال هم که من فقط ارتباط تلفنی داشتم با عزیزان از همان روزهای اول رفتن در مناطق سیل زده، بچه های عملیات ویژه مان رفتند مستقر شدند و آنجا دارند خدمت رسانی می­کنند و هیچ گونه منتی بر سر کسی نیس وظیفه مان است.

س5) واکنش پایگاه دریایی نیروی دریایی نسبت به اقدام اخیر آمریکا در راستای تروریستی خواندن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران چیست؟ من نظر شخصی خودم را در این رابطه عرض میکنم ببینید نیروهای مسلح یک کشور بسان یک دژ هستند برای آن کشور، مملکت، نظام و مردمش و این نیروی مسلح هیچ گونه فرقی بینشان نیست همانطور که برای شهدای ما فرقی نمی کرد که با چه رنگ لباسی؛ سبز، سفید، زرد، آبی و پلنگی و غیره باشند همه نیروهای مسلح هستند همه با هم بردار و هم خو هستند و مطمئنا سپاه عزیزمان هم صحبتی بکند ما پشت سرشان هستیم و با آنها هماهنگ، اگر آنها فکر میکنند به واسطه ی  اینکه حالا به نوعی بیایند تفرقه بندازند با این حرف هایشان بین ارتش و سپاه که نه ارتش محبوب تر است بین مردم یا نمی دونم سپاه مردمی نیست کور خواندن، چنین چیزی نیست. نیروهای مسلح کشور ایران اسلامی همه با همدیگر برادرند و فقط تنها فرقی که بین آنها هست رنگ لباسشان است که آن هم به خاطر مسائل و قوانین نظامی گری که بینشان است وگرنه همه در یک صف هستند و پشت سر ولایت.

س6) توصیه شما به جوانانی که قصد پیوستن به نیروی دریایی را دارند: ارتش جایی هست که من فکر میکنم اگر جوانان عزیزمان دنبال مادیات هستند، اشتباه است این راه را نبایستی انتخاب کنند. ارتش یا نیروهای مسلح به نظر من عشق می خواهد یک ارق ملی خاصی می خواهد، می دانید که شاید خیلی از آرزوهای مادی در دل خانواده های نظامی ها بماند. اگر چه برایشان ارزشی هم ندارد ولی ارتش و کلا نیروی مسلح و نیروی دریایی واقعا عشق می خواهد و اگر کسی عاشق باشد من فکر می کنم در اینجا خیلی لذت می برد. یک زمانی بنده خودم می خواستم بیایم توی این سازمان عضو بشوم یک جمله ای روی دیوار مدیریت استخدام نیروی دریایی نوشته شده بود(Join the Navy & see the world)  به ارتش بپیوندید و تمام دنیا را ببینید. اون موقع با این تبلیغات شاید بیشترِ جوانان جذب می شدند ولی الان نه، الان جوانانی که می خواهند بیایند همه چیز را می بینند و می دانند ارتش کجاست نیروی مسلح کجاست و واقعا بایستی جانت را کف دستت بگیری و عاشق مملکت و این مرز و بومت باشی اونجوری اگر باشد خیلی بهتر است. در کنارش امکانات خوبی برای پیشرفت جوانان وجود دارد . هم از نظر علمی هم از نظر فنی هم از نظر معنوی. واقعا جایگاه خوبی وجود دارد و در ارتش مخصوصا نیروی دریایی و مسلما بازدیدهایی که از بنادر خارجی می شود و راههایی که جلوی یک جوان وجود دارد برای ادامه تحصیل و برای رسیدن به مدارج عالی اگر خودش لیاقت و شایستگی داشته باشد به همین خاطر اگر کسی واقعا عاشق است من بهش توصیه می کنم که حتما بیاید به نیروی دریایی ملحق شود.

س7) نقش مردم در توسعه و رشد پایگاه نیروی دریایی چیست؟ ببینید سوال قشنگی دارید میکنید شما؛ ما همه چیزمان را از این مردم داریم. تمام سرمایه ما این مردم هستند، زمان جنگ خانم های بوشهری یک نان محلی در اینجا درست می کردند به نام نان تُوه ای و روی سرشان می گذاشتند و دم درب پایگاه تحویل ناوهایی که می خواستند به جنگ بروند. اکثر کارکنان ما بچه های بومی همین استان هستند و خانواده هایشان در همین استان مستقر هستند و مسلما پیشرفت این استان باعث پیشرفت ما هم خواهد شد و بالعکس. ما هم سعی می کنیم که انشالله مانع پیشرفت این استان نشویم کما اینکه ببینید در بحث املاک و اراضی که نیروی دریایی به بوشهر و بوشهری ها داد اگر شما به همین توجه کنید در بحث پدافند غیر عامل تنها ورودی و خروجی بوشهر فقط یک لاین بود که آن هم از همین برج مقام بود، ولی ما در زمین هایی که در واقع رهاسازی شد از طرف نیروی دریایی تقریبا از مرکز شهر بوشهر از میدان مطهری به نوعی یک خروجی دیگر برای شهر باز کرد که اگر خدایی نکرده یک زمانی اتفاقی افتاد ملت بتوانند زودتر شهر را تخلیه کنند و املاک و اراضی که در واقع قرار است نیروی دریایی واگذار کند، مطمعنا در توسعه ی شهرسازی آینده ی بوشهر خیلی تأثیر دارد.

س8) اقدامات شما برای ارتباط بیشتر مردم بوشهر با پایگاه دریایی چیست؟ دربِ پایگاه دریایی به روی بوشهری ها باز هست همانطور که شما تشریف آوردید در دفتر بنده، هر کدام که مشکل و گرفتاری داشته باشند ما سعی کردیم، از طریق نیروی انسانیمان در دربِ ستاد و بعضا در نمازجمعه ها با تشکیل میز خدمت، در رابطه با بحث ارتش ما بتوانیم جوابگو و پاسخگو باشیم و باز هم اگر کسی مشکلی داره از طریق دربِ ستاد می تواند مراجعه کند ما در خدمتشان هستیم.

س9) جایگاه امور بانوان و خانواده در پایگاه دریایی بیان کنید: ببینید یک جمله ی بسیار قشنگ من برای پاسخ به این سوال زیبای شما دارم در واقع کمک می گیریم از یکی از فرمایشات مقام معظم رهبری در دیداری که با خانواده های کارکنان نظامی نیروی دریایی داشته اند در شمال، در نوشهر ایشان فرمودند: مضمون این بود که اگر یک نظامی موفقیتی دارد 50 درصدش را مرهون خانواده اش است و این هم از قبل می دانستید که این هم بعنوان یک اصطلاح بین ما ایرانی ها بوده که هر جایی مردِ قهرمانی وجود دارد مسلما یک زنِ شجاع، دلیر و با تدبیر پشتِ سرش بوده و این که فرمودید در رابطه با بحث جایگاه امور بانوان من به شخصه معتقد هستم که اگر در خانواده آرامش وجود نداشته باشد مسلما مرد خانواده در محیطِ کار، کارش را به درستی نمی تواند انجام بدهد. این واقعیتی است که این آرامش را مدیون همسران خوب کارکنان هستیم و این هم به ونوعی برمی گردد به عملکرد امور بانوان در زمانی که همسران خانم های خوبِ کارکنان ما در مأموریت هستند بتوانند مشکلات آن خانواده را حل بکنند تا جایی که می شود در واقع تا دوری از آنها کمتر به چشم بیاید.

س10) خاطره ای جالب از دوران خدمت خود در نیروی دریایی ارتش بفرمایید: .من افسر برق و سلاح ناوشکن شهید بایندر بودم که در دریا برخورد کردیم با ناو "جِ سیرک" آمریکا که تصادم کردیم (در دریا تصادف را تصادم می گویند) البته فقط ناوها همدیگر را از پهلو لمس کردند. یک خسارتی به ما وارد شد و کمی خسارت هم به آنها. من مادرم از شیراز تماس گرفت (آن موقع مادرم تمام اخبار رادیو را گوش می کرد). بعد از دو روز از آن قضیه مادرم تماس گرفته بود گفتم شما این قضیه را از کجا می دانید گفت من این را از رادیو شنیده ام، در واقع این قضیه برایم جالب بود که چطور مادر من در شیراز مطلع شده ولی خیلی از دوستان ما در بوشهر مطلع نبودند اگر چه بعدها مشخص شد در واقع اشتباه از ناو آمریکایی بوده و فرمانده ناوِ ما هم بابت این قضیه از طرف فرمانده منطقه تشویق شد. این قضیه برایم خیلی جالب بود چون یک تصادم دریایی را از نزدیک می دیدم و این صحنه، صحنه ی هولناکی بود. شاید آن ناو آمریکایی خیلی از نظر جثه (طول، عرض، ارتفاع) از ما بزرگتر بود ولی خب بچه ها مسیرشان را عوض نکردند چون مسیرِ راه با ما بود و اشتباه از آنها. البته اتفاقات زیادی در دوران 33-34 سال خدمت داشتم.

س11) از پیشرفت ها و دستاوردهای نیروی دریایی بفرمایید؟ سوال خوبی کردید، نیروی دریایی و هوایی، نیرویی تجهیزات محور هستند. یعنی در واقع خیلی از کارها را تجهیزات انجام می دهد. نیروی تجهیزات محور چون وابستگی زیادی هم به تجهیزات دارد بایستی تجهیزاتشان به روز باشد. قبل از انقلاب نیروی دریایی کاملا وابسته به خارج بود.. بعد از انقلاب، وابستگی به آمریکا و اروپا در زمینه دستگاه ها و تجهیزات جنگی کاملا قطع شد. بنا به دستور مقام معظم رهبری که آن موقع اگر اشتباه نکنم ریاست جمهور بودند یک پایگاه هایی به اسم جهاد کفایی در سطح ارتش بوجود آمد که با استفاده از مهندسی معکوس شروع کردند به ساخت تجهیزات و دستگاه های مورد نیاز. تا مدتی در انبارها قطعاتی بود که می شد دستگاه ها را با آن تعمیر کرد و نگه داشت ولی آن قطعات جوابگوی 8 سال جنگ و بعد از آن نبود. ببینید ما واحدهای شناوری داریم که مربوط به سالیان قبل است ولی الان به روز شده فقط شاید سوپراِستراکچر مانده و بقیه قسمت های آن هم کاملا تعویض شده اصلا تجهیزات جدیدی روی آن نصب شده، سلاح های جدید و به روز روی آن نصب شده است.خب اینها همه ساخت بومی خود کشور بوده که به دست توانمند خودِ عزیزان در نیروی دریایی و دانشگاه هایی که با نیروهای دریایی و با ارتش و وزارت دفاع همکاری کردند. و با استفاده از مهندسی معکوس توانستند همه ی آنها را بسازند. من نمونه اش رو خدمتتان عرض کنم زیر دریایی از نظر ساخت بالاترین تکنولوژی را در تمام دنیا داره ما الان این توانمندی ساخت آن را را پیدا کردیم. اول با زیردریایی های غدیرکلاسمان که از نظر سایز تا حدودی کوچک تر هستند شروع کردیم و بعد از آن زیر دریاییه فاتح در بندرعباس که قبل از شروع سال 1398 به دستِ ریاست محترم جمهور افتتاح و الحاق شد به نیروی دریاییِ راهبردی ارتش. ما ناوشکن جماران را اول ساختیم که اصلا ساخت ناوشکن واقعا کار راحتی نیست حقیقتا و تکنولوژی بسیار بالایی می خواهد بعد از آن ناوشکن سهند که به مراتب از جماران پیشرفته تر است. ما فقط 10 گروهِ ناوگروه پارسال اعزام کردیم به خلیج عَدَن، یعنی ناوگروه 51 تا 61 در سال 97. ما در شمال کشور اگر اشتباه نکنم چهار فرورند ناو موشک انداز ساختیم. همان ناوهایی که در مصاف با آمریکا در خلیج فارس در طول 8 سال دفاع مقدس از بین رفتند را با همان نام و با همان مشخصات و بهتر در دریای خزر ساختیم و به آب انداختیم و الان در حال دریانوردی هستند. زیر دریایی فاتح نیز دستاورد دیگری است که موشکی که از این زیردریایی شلیک شد را شما در رزمایش بزرگ سال 97 مشاهده کردید. انشالله در سال های آینده و همچنین در سال 1398 خبرهای خوبی از نیروی دریایی خواهید شنید که الان ما چند تا ناوشکن جدید در هرمزگان در حال ساخت داریم که من فکر کنم تا کمتر از 6-7 ماه دیگر به آب انداخته می شود.

س12) سخن آخر و توصیه شما به گروه جوانان مفید باشیم نه مهم (هیأت نشریه دریاکنار ):

اولا تشکر می کنم از شما عزیزان، حیف که من یک مقداری دیر با شما آشنا شدم. چون من چند روز دیگر به افتخار بازنشستگی نائل می شوم، ای کاش زودتر از اینها شما رو می دیدیم ولی خوب ماهی رو هر وقت از آب بگیرید تازه است، من خواهشی که دارم شما ارتباطتان را با نیروی دریایی قطع نکنید، به نوعی می توانیم به هم کمک کنیم در راستای اهدافی که داریم. من تنها توصیه ای که دارم فقط به عنوان یک توصیه نه چیز دیگری امیدوارم که توی سختی هایی که در مسیر کار دارید خسته نشوید چون کارِ خبرنگاری و نویسندگی دردسرهای خاص خودش را دارد و  اون کسی که اهل این کار هست یعنی اهل قلم می دانند انشالله خسته نشوید در طول این مسیری که انتخاب کردید. خداوند هم پشتیبان شما باشد. مسلما پیشرفت خواهید کرد، انشالله خبرهای خوب از شما بشنویم در آینده. خبرنامه تون، هفته نامه تون پربارتر و زیباتر از وضعیتِ الانش بشود انشالله. موفق و موید باشید.