اینجانب دکتر پیام حیاتی، پژوهشگر فوق‌دکتری در دانشگاه اینسوبریا ایتالیا، استاد دانشگاه، نویسنده و پژوهشگر با سابقه انتشار بیش از ۵۵ مقاله علمی پژوهشی در مجلات معتبر ISI، تألیف ۸ کتاب علمی (از جمله آثار منتشرشده توسط انتشارات بین‌المللی الزویر)، و ۳ عنوان کتاب تخصصی به زبان فارسی هستم. ثبت بیش از ۶۰ ترکیب پلیمری جدید در سایت کریستالوگرافی دانشگاه کمبریج و مشارکت در پروژه‌های تحقیقاتی متعدد با دانشگاه‌های ایران و اروپا بخشی از کارنامه پژوهشی من است.
در سال ۱۴۰۲، در فراخوان جذب هیئت علمی دانشگاه خلیج فارس بوشهر، با کسب بالاترین امتیاز علمی در مصاحبه (۱۲۷.۹۳) توسط کارگروه جذب انتخاب شدم. با این حال، به‌رغم این شایستگی علمی مستند، به دلایل غیرشفاف و سلیقه‌ای از سوی ریاست دانشگاه وقت، کنار گذاشته شدم. این تصمیم در تضاد آشکار با مستندات رسمی کارگروه جذب و اصول عدالت علمی بود.
تنها چند ماه بعد، دانشگاه اینسوبریا ایتالیا با بررسی رزومه علمی‌ام، دعوت به همکاری رسمی به‌عنوان پژوهشگر فوق‌دکتری را ارائه کرد و من ناچار به مهاجرت شدم.
اگر پویش «حفظ جای، حذف» در پی شنیدن صدای نخبگان واقعی است، امروز باید به سرگذشت‌هایی از این دست توجه کند؛ نخبگانی که قربانی ساختارهای ناعادلانه و تصمیمات سلیقه‌ای شده‌اند.
از مسئولان این پویش تقاضا دارم با بررسی دقیق مستندات علمی و روند پرونده‌های مشابه، در بازتاب این واقعیت‌ها کوشا باشند و برای بازگرداندن سرمایه‌های انسانی استان، از جمله اینجانب، اقدام مؤثر انجام دهند.
در راستای همراهی با دولت چهاردهم، دولت منتخب ایرانیان، مجموعه خبری دریاکنار پویش اجتماعی «حفظ جای، حذف» را با هدف فراهم‌سازی زمینه بازگشت نخبگان مهاجرت‌کرده استان بوشهر به سایر استان‌ها و کشورهای جهان، راه‌اندازی کرده است.
.jpg)
.jpg)
نظرات
0