پیاده روی اربعین پس از "کومه میلا" که هر سه سال یک بار و با جمعیتی ۵٠ میلیونی برگزار می شود بزرگترین تجمع مذهبی جهان است. درباره سابقه پیاده روی اربعین نقل قول های مختلفی وجود دارد. برخی معتقدند سابقه تاریخی فراوانی دارد و به زمان امامان شیعه برمی گردد و طبق قول مشهورتر سابقه این آیین به میانه قرن ١٣ ق برمی گردد و شیخ مرتضی انصاری  از سازندگان اصلی آن بوده است و علمایی چون محدث نوری پیاده روی اربعین را گسترش داده اند. با پیاده روی سید محمود شاهرودی که با شاگردانش پیاده به زیارت حرم امام حسین علیه السلام می رفت جریانی جدید شکل گرفت. از اوایل دهه هشتاد شمسی پیاده روی اربعین میلیونی شد و از آغاز دهه نود مراسم پیاده روی اربعین با جمعیتی بین ١۵ تا ٢۵ میلیون نفر برگزار می شود و به یکی از قدرتمندترین نمادهای هم بستگی میان شیعیان تبدیل شده است.
از قدیمی ترین آمارهای پیاده روی اربعین می توان به گزارش روزنامهٔ الاخبار بغداد در ٢٣ صفر ١٣۶۵ ق (٢۶بهمن ١٣٢۴) اشاره کرد که جمعیت شرکت کننده در پیاده روی آن سال را بالغ بر یک میلیون و ۵۴۶ هزار نفر اعلام کرده است.
تعداد مشارکت کنندگان در این آیین سالانه روندی رو به رشد داشته است. در سالیان اخیر به ویژه در زمان حضور داعش، دولت عراق نقش چندانی در امنیت راهپیمایی ها نداشته و بیشتر توسط ایران مدیریت می شد ولی امسال زمام امور در اختیار دولت عراق بود. به گفته مسوولین ایرانی امسال حدود ٢هزار موکب ایرانی در عراق استقرار دارد و گمرک ایران نیز اعلام کرده معادل سی هزار تن مواد غذایی شامل گوشت مرغ، گوشت قرمز، برنج، روغن خوراکی، سیب زمینی، پیاز، آرد، شکر و قند به عراق ارسال شده است و ۴٠٠ تن دارو با ٨٠ آمبولانس از دیگر خدمات انجام شده توسط ایران بوده است.
به نقل از شبکه الغدیر بیش از ١٧ هزار موکب در راه نجف به کربلا به مدت ٢٠ روز به زائران خدمت رسانی می کنند.
نکته قابل توجه در زیارت اربعین ملاک پذیرایی و خدمت فقط زائر حسینی است و تمام افراد فارغ از قومیت، ملیت و مذهب به یکدیگر احترام می گذارند و سعی دارند باری از روی دوش زائران بردارند.
سنگینی کوله پشتی و تاولی که چند روز قبل تر کف پایم زده بود راه رفتن را برایم سخت می کرد ولی نمی خواستم تجربه این اتفاق خاص را از دست بدهم. از ابتدای استقرار موکب ها در نجف دست فروشان با یک صدای ضبط شده و پخش از بلندگو اجناسشان را تبلیغ می کردند. به علت بی خوابی و خستگی راه به شدت محتاج خوردن قهوه بودم که در موکب ها یافت نشد و آن چه بود چای پررنگ عراقی و شیر بود. غذاهایی چون عدسی، لوبیا و حلیم در موکب های اولیه وجود داشت و جلوتر که رفتم در موکبی که بهداشتش قابل تحمل بود نان و تخم مرغ و چای خوردم. از دغدغه هایم قبل از سفر آب آشامیدنی سالم بود که آب معدنی های لیوانی به فراوانی در دسترس بود. شاهرخ هوشمند می گفت سال گذشته آب معدنی هایی که خوردم شمرده ام و تعداد ۶۵٠ لیوان آب مصرف کرده ام.
تا ٩ونیم پیاده روی مان ادامه داشت که یکی از همراهان اعلام کرد موکبی که حمام دارد پیدا کرده ام. بلافاصله به موکب مدنظر رفتیم و حمام کردیم و لباس هایمان را شستیم. البته سرویس های بهداشتی موکب ها محقر و با کیفیت نیست. حتی خبری از مایع دسشویی هم در آن نیست. در این موکب هم قبل از نهار و هم پس از نهار که نان و مرغ سرخ کرده و سیب زمینی بود مسواک زدم. گرمای ۴۵ درجه و آفتاب سوزناک ادامه پیاده روی را سخت می کرد. ترجیح دادیم تا عصر در همان موکب استراحت کنیم. با این که پس از ورود به عراق رومینگ تلفنم را فعال کرده بودم و تماس تلفنی به غیر از دوبار در حد یک دقیقه فقط با مادرم داشتم و فعال کردن گاه گاه نت گوشی اما ١٣٠ هزار تومان هزینه موبایلم شده بود و ترجیح دادم گوشی ام را فعال نکنم. تا ساعت ۴ونیم عصر در آن موکب بودیم و علی رغم کولرهای بزرگ آبی باز هم گرم بود. حدود نیم ساعتی هم برق رفت. باد کولر آبی، مه پاش ها و گرد وخاک حساسیتم را شدید کرده بود. در مسیر پیاده روی برخی موکب ها اقدام به آب پاشی روی زائرین می کنند که هم مسیر را شلی می کرد و هم لباس ها را خیس و سنگین.
در مسیر پیاده روی شاهد اشک ریختن شتری بودیم که دست و پایش را بسته بودند و قرار بود ذبحش کنند.

شبیه سازی اسارت زنان اهل بیت امام حسین(ع) که سوار شتر بودند یا دعوت دختران با اجرای هنرمندانه از زائرین برای استقبال از موکب شان جلوه هایی از پیاده روی در مسیر بود.
علی رغم سابقه بیست ساله راه پیمایی اربعین، دولت عراق تندیس، نماد، شعار یا جلوه های بصری را در مسیر راه پیمایی نصب نکرده بود ولی تصاویر شهید سلیمانی و مهندس مهدی در مسیر به چشم می خورد. بنرهای تبلیغی شرکت کاله و طبیعت بیش از شرکت های عراقی بود. 
موکب هایی که غذاهای خاص مثل کوبیده توزیع می کردند شلوغ تر بود و موکبی هم که موز توزیع می‌کرد صف طولانی و درازی داشت. انبوه آشغال بخش زشت پیاده روی است. ریختن آشغال توسط راننده های عراقی و سیگار کشیدن در ماشین یک امر عادی است. 
ساعت ۵ ونیم به همراه همکارم عباس حیدری با ماشین ون به سمت کربلا حرکت کردیم. تا عمود ۴۵ با دوستان بودیم. به علت ترافیک سنگین، ماشین به کندی حرکت می کرد. یک خانواده دیری  پشت سر ما نشسته بودند که عمود ٨٠٠ پیاده شدند تا ادامه راه را پیاده بروند. حدود ٧ونیم شب به کربلا رسیدیم. از ماشین که به شهر نگاه می کردم حتی کازینو هم وجود داشت. 
جایی که ایستگاه پایانی بود تا حرم امام حسین علیه السلام فاصله زیادی داشت و خیابان ها از نقطه دوری مسدود بودند.
شهر به شدت شلوغ بود و امکان برداشتن گام های سریع نبود. هر چه به خیابان های منتهی به حرم نزدیک می شدیم تعداد موکب های پذیرایی هم افزایش می یافت. موکب های عراقی تا اربعین فعالیت می کنند اما امسال بر اساس برنامه ریزی ستاد اربعین، موکب های ایرانی تا ۵ روز پس از اربعین هم فعال هستند.
عراقی ها در پذیرایی از اربعین حسینی سنگ تمام می گذارند، بنابراین گزاف نیست اگر بگویم نیازی به فعالیت دو هزار موکب ایرانی در عراق نیست.