✒️ سهیلا سلطانی
(سردبیر دریاکنار)
رودربایستی، که ریشه در احترام و ادب دارد، در بسیاری از موارد مانعی برای احقاق حقوق طبیعی مردم این دیار شده است.
در جامعهای که رودربایستی بر عدالت و حقطلبی غلبه کند، زمینه برای کسانی که منفعتطلبی را سرلوحه خود قرار دادهاند، فراهمتر میشود، آنها بهراحتی از این نقطهضعف فرهنگی بهرهبرداری کرده و با ایجاد فضاهایی سرشار از تعارف و ملاحظات ظاهری، خواستههای خود را به کرسی مینشانند.🔖چه بسیار افرادی که به دلیل همین رودربایستی از مطالبه حقوق اولیه خود بازماندهاند. برای مثال، در ادارات و نهادها، به جای اینکه مسئلهای بهصورت شفاف و قاطع بیان شود، مردم اغلب با سکوت یا پذیرش شرایط ناعادلانه، راه را برای استمرار این بیعدالتیها باز میگذارند.
رودربایستی زمانی به یک معضل اجتماعی تبدیل میشود که افراد به جای ایستادگی بر حق و حقوق خود، بهخاطر حفظ ظاهر یا پرهیز از دلخوری دیگران، از حق طبیعی خود صرفنظر کنند. این وضعیت، نهتنها باعث تضعیف جایگاه اجتماعی میشود، بلکه اعتماد به نفس جمعی را نیز به تحلیل میبرد.
بیایید از خود بپرسیم: چرا باید حجب و حیای ما به ابزاری برای سوءاستفاده دیگران تبدیل شود؟ چرا به جای احترام متقابل و شفافیت، رودربایستی را بر عدالت و انصاف ترجیح میدهیم؟ اگر امروز در برابر این معضل سکوت کنیم، آیا آیندهای بهتر برای فرزندانمان به ارمغان خواهیم آورد؟
برای تغییر این وضعیت، لازم است مردم بوشهر، با حفظ اصالت و ادب فرهنگی خود، یاد بگیرند که شفاف و قاطع از حقوق خود دفاع کنند. یاد بگیرند که تعارف و ادب، هیچگاه نباید به قیمت زیر پا گذاشته شدن حق و عدالت تمام شود.
بهخاطر بسپاریم که جامعهای قدرتمند و پیشرو، از تکتک افراد قاطع و حقطلب تشکیل میشود؛ مردمانی که در عین احترام به ارزشهای فرهنگی خود، اجازه نمیدهند حقوقشان قربانی رودربایستی شود.
نظرات
0