بصورت کلی "مدیر" در لغت نامه دهخدا به معانی "گرداننده"، "آنکه می گرداند"، "دوره دهنده"، "مسئول" و غیره اطلاق می شود و همین تعدد معانی مسبب این موضوع می باشد برخی از افراد از این واژه بصورت پوشالی جهت دور دادن دیگران بهره برداری نمایند، دلیل دیگر آن هم شاید انتصابات غلطی بوده که ایشان را برآن داشته که خود را مدیر بنامند حتی بصورت پوشالین !!

نمی دانم، این مهم را مصداق بارز جعل عنوان قلمداد کرد یا خیر؟ اما امیدوارم مسئولین ذی ربط ضمن بررسی موضوع و تجزیه جوانب اجتماعی و روانشناختی آن که مطمئنا نوعی ضعف وجودی محسوب می گردد را چاره اندیشی نمایند.

"مدیریت روابط و امورِ بین الملل مشاورِ امور اجتماعیِ مشاورِ جوانان استاندار"؛ شاید باورتان نشود ولی این هم یکی از این عناوین است، که بدان معناست که یک استاندار یک مشاوری را منصوب نموده که در بحث امور جوانان بررسی و تجزیه - تحلیل های لازمه را صورت دهد و به ایشان گزارش دهد، بعد آن مشاور جوانان استاندار یک مشاوری را در حوزه امور اجتماعی خود منصوب نموده است که راهنمای ایشان در امور اجتماعی باشد، بعد آن مشاورِ امور اجتماعیِ مشاورِ جوانان استاندار یک حوزه روابط عمومی و امور بین المللی دارد که این فرد مورد بحث ما، مدیریت آن را برعهده دارد به همین راحتی، سخت که نبود به هر حال یک عنوان است دیگر !!

این یک نمونه بارز بود و نمونه های متعددی از این قسم عناوین پوشالین داریم که حتی با مدیران کلان استانی هم تنظبم جلسه می نمایند و مصوبه تصویب می کنند و مطمئنا این مهم ضعف شدید مدیریتی در حد کلان را نمایان می کند و حتی ایشان با عناوین "من درآوردی" اقدام به صدور پیام به مناسبت های مختلف هم می نمایند.

البته واتساپ هم در وجود این فرایند غلط بی تقصیر نیست، چرا که محیطی را فراهم آورد که یک کودک در عرض چند ثانیه با تشکیل یک گروه یا کانال به جایگاه مدیریت منصوب می شد، البته فکر می کنم متعدد بودن معانی مدیر در زبان فارسی هم مزید بر علت شد و فرد مفهوم آن را با  لفظ مدیریت دولتی اشتباه گرفته و مسبب این مهم گشت.

البته که خوب است هر فردی مبنای فعالیتی خود را رشد و پیشرفت قرار دهد، اما نه لفظ های پوشالی و فریب خود، چرا که این مهم مطمئنا عوارض اجتماعی در سطح کلان به همراه دارد و موجبات از خود بی خود شدن و هتاکی به مدیران واقعی و اساتید مطرح کشوری را در پی داشته باشد، یعنی اینکه فرد از طرفی تحصیلات و معلومات حداقلی را دارا نمی باشد و در ذهنش آن موقعیت پوشالی خود را پرورانده و از خود بیخود گشته و خطاب به مدیریت ارشدی که دهها و صدها کارمند زیر مجموعه خود دارد یا بعضا استادی که در سطح ملی حرفهایی برای گفتن دارد و دانشجویانی را تربیت نموده که آن دانشجویان هم به درجه رفیع استادی نائل آمده اند و در مکانهایی بعنوان استاد مطرح است که این فرد خواب عکس یادگاری با آنجا را ندیده است.

درست است که آن مدیران فرهیخته و اساتید مطرح، به لحاظ موقعیت و جایگاه والای اجتماعی، اهمیتی برای این هتاکی ها قائل نباشند و شان و منزلت خود را ارجح تر از آند بدانند که بدان موضوع لحظه ای بیاندیشند، اما وظیفه بنده، دیگران و علی الخصوص مسئولین ذی ربط در این خصوص چگونه تعریف شده است؟ مطمئنا این موضوع بایستی به لحاظ موقعیت خانوادگی و اجتماعی فرد هتاک مورد بررسی واقع گردد و سهل انگاری در این موضوع مطمئنا تداعی کننده مسیر غلط پیش رو می باشد.

شما یک بچه که خطاب به همگان فحاشی می کند را مبنای بررسی قرار دهید، آیا رفتار همگان بدان یکسان می باشد؟ مطمئنا خیر، افرادی با موقعیت اجتماعی والا بی توجه، افرادی برخورد فیزیکی و افرادی هم در صدد درمان آن بر می آیند.
مطمئنا دسته سوم مسئولین ذی ربط هستند که مطابق با وظایف تعریف شده خود بایستی سهل انگاری را کنار گذشته و درمان موضوع پس از بررسی و ریشه یابی را در دستور کار قرار دهند. به امید آن روز